فرهنگی ،مذهبی

ستمکاران و زورگویان و نابود کننده شیاطین پست و پلید.

نه او را ضدّی است و نه شریکی. یکتای بی نیاز است. نه کسی زاده اوست و نه او زاده کسی

 و نه احدی همتا و مانند وی است. معبودی یکتا و پروردگاری ارجمند است هر چه خواهد کند

 و اراده ­اش بر جهان فرمانرواست. او بر هر چیز و به شمار همه چیز آگاه است. مرگ و

 زندگی، نیازمندی و بی نیازی به اراده او و خنده و گریه و منع و عطا به خواست اوست.

ملک و سلطنت، از آن او و ثنا و ستایش، ویژه او و خیر و نیکی به خواست اوست و اوست

که بر هر کاری تواناست. شب را در روز، و روز را در شب فرو می­برد و خدایی جز او نیست.

خدایی بس ارجمند و بسی بخشاینده. به خواهش بندگان، پاسخ می­دهد و صاحب بخشش و

 عطای بزرگ است. به شمار نَفَس جانداران آگاه و پروردگار پری و آدمی است.

کاری بر او دشوار نیست و ناله فریاد خواهان او را به کاری وادار و ناگزیر نمی­ سازد.

به ستوه نیاورد او را اصرار اصرار کنندگان. نگهبان نیکان و توفیق بخش رستگان و

 سَروَر جهانیان است و آفریدگان را سزد که به هر حال، در خوشی و سختی و در شدت

 و راحت سپاس او گویند و ستایش او کنند.

و اینک من، در هر دشواری و راحت و در هر سختی و سستی ستایشگر اویم و به او

 و فرشتگان و فرستادگان و کتب آسمانیش، ایمان دارم.

فرمانش را به جان شنوده و فرمان بردارم و در هر کار که او را خشنود و راضی سازد،

 شتابنده ­ام. به قضا و حکمش سر تسلیم دارم و به اطاعت فرمانهایش مشتاق و از عقوبت

و مجازاتش سخت در هراسم که اوست خداوندی که از حیله­ اش، ایمن نتوان نشست با آنکه

 از ستمش جای هیچ بیم و نگرانی نیست. اعتراف می­کنم که بنده اویم و گواهی می­دهم که

 او پرورنده و پروردگار من است و آنچه را که به من وحی فرموده، به مردم ابلاغ خواهم کرد.

 مبادا که به سبب مسامحه در انجام وظیفه تبلیغ، کوبه عذاب حق بر من فرود آید، عذابی که

هیچ قدرتی را توانایی دفع آن نباشد که چه بزرگ است نیرنگ او.


2- فرمان الهی



نیست معبودی جز او که دستورم داده و اعلام کرده که: << اگر در ابلاغ آنچه اینک بر تو

 فرو فرستاده­ام کوتاهی کنی، در حقیقت ، به هیچ یک از وظایف رسالت و ابلاغ من عمل

 نکرده­ ای >> و هم او – تبارک و تعالی – حفظ و نگهداری مرا در برابر مخالفان تعهد و

 تضمین کرده و او مرا کفایت کننده ­ای بزرگوار است. و اینک این است آن پیام که بر من

 نازل فرموده: بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم، یا أیُّها الرَّسولُ بَلِّغ ما أنزلَ إلَیکَ مِن ربک (فی عَلیٍ)

 و إِن لَم تَفعَل فَما بَلَّغتَ رِسالَتَک وَاللهُ یَعصِمُکَ مِنَ النّاسِ .
ای مردم! من در ابلاغ آنچه که بر حق بر من فرو فرستاده است، کوتاهی نکرده­ ام و هم اکنون

 سبب نزول آن آیه را برایتان باز خواهم گفت: فرشته وحی خدا – جبرئیل - سه بار بر من فرود

 آمده و از سوی حق تعالی، پروردگارم، فرمان داد تا در این مکان به پا خیزم و سپید و سیاه

 مردم را رسماً آگاهی دهم، که علی بن ابی­طالب، برادر و وصی و جانشین من و امام پس از

 من است که نسبتش به من، همان نسبت است که هارون به موسی داشت، با این تفاوت که

رسالت به من خاتمه یافته است و بعد از خداوند و رسولش، علی، ولیّ و صاحب اختیار شماست

و پیش از این هم خداوند در این مورد آیه ­ای دیگر از قرآن را نازل فرموده:

(( إنَّما وَلیُّکُمُ اللهُ وَ رَسولُهُ وَالَّذینَ امَنُوا الَّذینَ یُقیمُونَ الصَّلوةَ وَ یُؤتُونَ الزَّکوةَ وَ هُم راکِعونَ))

 


علی بن ابی­طالب، همان کسی است که نماز به پای داشت و در حال رکوع، به نیازمند،

                      صدقه داده است و او در هر حالی رضای خدا را می­جوید.

 



از جبرئیل خواستم که از خداوند متعال معافیّت مرا از تبلیغ این مأموریت تقاضا کند؛

 ای مردم چون می­دانستم که در میان مردم پرهیزگاران، اندک و منافقان، بسیارند و

 از مفسده جویی گنه آلودگان و نیرنگ بازی آنان که دین اسلام را به تمسخر و

استهزاء گرفته­ اند، آگاهی داشتم؛ همان­ها که خداوند، در قرآن کریم، وصفشان کرده است:

یَقُولُونَ بِألسِنَتِهِم ما لَیسَ فی قُلُوبِهِم وَ یَحسَبُونَهُ هَیِّناً وَ هُوَ عِندَ اللهِ عَظیمً


هنوز آن آزارها که این گروه بارها بر من روا داشتند، از خاطر نبرده­ ام، تا آنجا

که به دلیل ملازمت و مصاحبت فراوان علی با من و توجهی که به او داشتم، به

عیب جویی من برخاستند و مرا زود باور که هر چه می­ شنود، بی ­اندیشه می­ پذیرد،

 خواندند تا آنکه خداوند عزّوجلّ، این آیه را نازل فرمود:

(وَ مِنهُمُ الَّذینَ یُؤذُونَ النَّبِیَّ وَ یَقُولُونَ هُوَ أذُنٌ قُل أذُنُ خَیرٌ لَکُم یُؤمِنُ بِاللهِ وَ یُؤمِنُ لِلمُؤمِنینَ )



من هم اکنون می ­توانم یک یک از این گروه را به نام و نشان، معرفی کنم؛ لیکن به

 خدا سوگند که من در مورد این افراد بزرگوارانه رفتار کرده و می­ کنم.

ولی اینها همه، خدای را از من راضی نمی­ سازد مگر آنکه وظیفه خود را در مورد

 مأموریتی که از آیه شریفه (یا أیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغ ما أنزِلَ إِلَیکَ ...) یافته­ام، به انجام برسانم.

(حال که چنین است پس)


3- اعلام رسمی ولایت و امامت دوازده امام



ای مردم! بدانید که خداوند، علی بن ابی­طالب را ولیّ و صاحب اختیار شما معیّن فرموده و

 او را امام و پیشوای واجب­ الاطاعه قرار داده است و فرمانش را بر همه مهاجران و انصار

 و پیروان ایمانی ایشان و بر هر بیابانی و شهری و بر هر عجم و عربی و هر بنده و آزاده ­ای

 و بر هر صغیر و کبیری و بر هر سیاه و سپیدی و بر هر خداشناس موّحدی، فرض و واجب

فرموده و اوامر او را مطاع و بر همه کس نافذ و لازم ­الاجرا مقرر فرموده است. هر کس با

علی (علیه السلام) به مخالفت برخیزد، ملعون است و هر کس که از او پیروی نماید،

 مشمول عنایت و رحمت حق خواهد بود.

مؤمن کسی است که به علی (علیه السلام) ایمان آورد و او را تصدیق کند. مغفرت و

 رحمت خداوند شامل او و کسانی است که سخن او را بشنوند و نسبت به

 فرمان او مطیع و تسلیم باشند.

ای مردم! این آخرین بار است که مرا در این موقعیّت، دیدار می ­کنید، پس گوش فرا

 دارید و به سخنانم دل سپارید و دستور پروردگارتان را فرمان برید.

خداوند عزّوجلّ، پروردگار و ولیّ و صاحب اختیار و خداوندگار شماست و گذشته از او

 و پیامبرش – محمّد (صلی الله علیه و آله) – همین من که اکنون به پا خاسته و با شما

 سخن می­گویم سپس بعد از من علی (علیه السلام) به امر خدا بر شما سمت ولایت و

 صاحب اختیاری دارد و پس از او امامت و پیشوایی تا روز واپسین و تا آن هنگام

 که خدا و پیامبرش را دیدار خواهید کرد، در ذرّیه و نسل من که از پشت

علی (علیه السلام) هستند، قرار خواهد داشت.

جز آنچه خداوند، حلال کرده، حلال نیست و جز آنچه خداوند حرام فرموده حرام نیست

 و پروردگار، هر حلال و حرامی را به من معرفی کرده است و من نیز تمام آنچه خداوند

 از کتاب خود و حلال و حرامش، تعلیم نموده است، به علی (علیه السلام) آموخته­ام.

ای مردم! دانشی نیست که خداوند به من تعلیم نکرده باشد، و من نیز هر چه که تعلیم

 گرفته­ ام به علی (علیه السلام)، این امام پرهیزگاران و پارسایان آموخته ­ام و دیگر

 دانشی نیست مگر آنکه به علی (علیه السلام) تعلیم کرده ­ام و اوست امام و راهنمای آشکار.

ای مردم! مبادا که نسبت به او راه ضلالت و گمراهی سپرید و مبادا که از او روی

 برتابید و مبادا که از ولایت و سرپرستی او و از اوامر و فرمانهایش به تکبّر، سر باز زنید.

 اوست که هادی به حق و نابود کننده باطل است و از نا پسندیده­ها بازتان می­دارد. اوست

که در راه خدا از سرزنش هیچ کس، پروا نمی­ کند و اوست نخستین کسی که به خدا و

 پیامبرش ایمان آورد و جان خویش را فدای رسول الله کرد، در آن هنگامه­ ها که هیچ کس

 در کنار پیامبر باقی نماند، همچنان از او حمایت کرده و تنها رها ننمود و هم او بود که در

 آن روزگار که کسی را اندیشه پرستش و اطاعت خدا نبود، در کنار پیامبر، پروردگار

 خود را پرستش و عبادت می­ کرد.

ای مردم! علی را برتر و والاتر از هر کس بدانید که خدایش از همه، والاتر و برتر

دانسته است! و به ولایت او تمکین کنید که خدایش به ولایت بر شما منصوب فرموده است.



نوشته شده در شنبه 93 مهر 19ساعت ساعت 1:28 عصر توسط مشتعلی| نظر بدهید


ای مردم! علی (علیه السلام)، امام و پیشوا از جانب حق تعالی است و خداوند توبه

 منکران ولایت او را هرگز نخواهد پذیرفت و هرگز آنان را مشمول عنایت و مغفرت خویش،

 قرار نخواهد داد و خداوند، بر خود حتم و لازم فرموده که با آن کسان که از فرمان علی(ع)

 سر بپیچند، چنین رفتار کند و پیوسته تا جهان، باقی و روزگار، در کار است، ایشان را

 در شکنجه و عذابی سخت و توان فرسا معذّب دارد.

پس مبادا که از فرمانش معصیت کنید که به آتشی گرفتار خواهید شد که آدمی و سنگ،

 هیزم آنند و برای کافران فراهم گردیده است.

ای مردم! همه پیامبران پیشین و رسولان نخستین، مردم را به آمدن من بشارت داده­ اند.

من، خاتم پیامبران و رسولان خدایم و بر همه خلق آسمان­ها و زمین­ها حجّت و برهانم،

هر کس در این امر، تردید کند، همچون کفّار جاهلیّت نخستین است و هر کس در سخنی

از سخنان من شک نماید، در حقیقت، به تمام سخنان من شک کرده است و چنین کس،

 مستحق بلا و مستوجب آتش خواهد بود.

ای مردم! خداوند متعال با این فضیلت­ها که بر من، مرحمت فرموده، بر من منّت نهاده و

 احسان کرده است (آری) خدایی جز او نیست و تا جهان، برقرار و روزگار پایدار است در

 هر حال ستایش و سپاس من، ویژه اوست.

ای مردم! علی (علیه السلام) را برتر از همه بدانید که گذشته از من، از هر مرد و زنی،

برتر و والاتر است. (بدانید) که خداوند، به خاطر ماست که به جهانیان، روزی می­دهد و

 آفرینش بر پای و برقرار است؛هر آن کس که این سخن مرا انکار کند، ملعون و ملعون

و مغضوب و مغضوب درگاه حق است.

هان. آگاه باشید که این سخنان را، به یقین، جبرئیل از سوی حق تعالی به من خبر داده و

 گفته است که: ((هر کس با علی(ع) به عداوت و دشمنی بر خیزد و ولایت و محبت او را

 در دل نگیرد، لعنت و خشم مرا نسبت به خود، فراهم کرده است))؛ پس هر کس باید که

 در کار خود بنگرد که برای فردای خود، چه آماده نموده است؛ پس باید که از مخالفت

با علی (علیه السلام) سخت بر حذر باشید و مبادا که پس از ثابت قدمی، پایتان بلغزد

 که خداوند به هر چه کنید، آگاه است.

ای مردم! علی (علیه السلام) همان کس است که خدا در کتاب مجید خود، به عنوان

 (جنب الله) از او یاد کرده و از زبان مبتلایان به دوزخ، فرموده است:

 (یا حَسرَتا عَلی ما فرَّطتُ فی جَنبِ الله.)

ای مردم! در قرآن به تدبر و تفکر، نظر کنید و در درک و فهم آیات آن بکوشید، و

 به محکمات آن توجه کنید و از متشابهاتش، پیروی می نمایید.

به خدا سوگند، غیر از این مرد که هم اکنون دست او را گرفته و او را بر کشیده­ ام

هرگز دیگری نیست که بتواند دستورات قرآن را برای شما روشن کند و تفسیر آیات

 آن را بیان نماید، همین مردی که اکنون بازوی او را گرفته­ ام و به شما اعلام می­کنم که:

هر کس را من مولا و سرپرست و صاحب اختیارم، علی(ع) مولا و سرپرست و صاحب

 اختیار اوست؛ این مرد، علی بن ابی­طالب است، برادر و وصی من است، که فرمان دوستی

 و ولایت او از جانب حق متعال بر من نازل گردیده است.

ای مردم! علی(ع) و آن پاکان از فرزندانم، ثقل اصغرند و قرآن، ثقل اکبر است، که هر

 یک، از دیگری خبر می­دهد و هر کدام، دیگری را تأیید و تصدیق می­کند؛ میان این دو ثقل

 و این دو امر گرانقدر، جدایی نخواهند بود تا آنکه، قیامت در کنار حوض، به من برسند.

 ایشان امنای حق در میان خلق و فرمانروایان او بر روی زمین­اند.

به هوش باشید که من، آنچه لازم بود، گفتم. به هوش باشید که مطلب و مقصود را ابلاغ

 کردم و به گوش شما رساندم. توضیح دادم که این امر، به دستور خداوند بود و من نیز

از سوی او (عزّوجلّ) به شما ابلاغ نمودم. به هوش باشید که عنوان (امیرالمؤمنین)

بر کسی جز برادر من روا نیست و این سمت و مقام و فرمانروایی بر مسلمانان، پس از من، برای هیچ کس جز وی مجاز و حلال نیست.


4-معرفی علی بن ابیطالب(ع)



(رسول خدا (ص) در این هنگام، بازوی علی(ع) بگرفت و او را بالا برده و به مردم نشان داد،

 تا آنجا که پاهای وی، محاذی زانوی پیامبر (ص) می­رسید و پس از آن، به سخن ادامه داد):

ای مردم! این علی(ع) ، برادر و وصی من و مخزن علم و خلیفه و جانشین من است بر امّت.

 علی(ع) مفسّر قرآن، کتاب خداست اوست که مردم را به حق دعوت می­کند و اوست که به

هرچه موجب رضا و خوشنودی خداست، عمل کننده است.

اوست که دشمنان حق، در پیکار و ستیز و به فرمانبرداری و اطاعت از خدا، سخت کوش و

 باز دارنده مردمان از معاصی و نا فرمانیهاست. اوست خلیفه و جانشین رسول خدا،

اوست امیر مؤمنان و پیشوا و هادی خلق خدا.

 اوست که به امر خدا قاتل ناکثین،قاسطین و مارقین است.

(ای مردم!) آنچه می­گویم به فرمان پروردگارم می­گویم و این خواست و

 دستور حق است که هیچ سخنی از او، به دست من تغییر و تبدیل نپذیرد؛

 حال می­گویم: خداوندا! هرکس که علی(ع) دوست می­دارد، دوست بدار و هر کس

 که با وی دشمن است، دشمن دار. خداوندا! هر کس که علی(ع) انکار کند، لعنت کن

 و آن کس که پذیرای حق او نباشد، به خشم و غضب خود، گرفتار ساز. خداوندا!

 اگر اکنون، علی(ع)، ولیّ تو را به خلافت و جانشینی خود معیّن کردم و امری که

 موجب اکمال دین و اتمام نعمت تو بر این مردم است، بیان کردم، همه و همه به فرمان تو

 بود اینک تو پسندیده­ای برای ایشان و فرمودی: ( وَ مَن یَبتَغِ غَیرَ الإسلامِ دیناً فَلَن یُقبَلَ

مِنهُ وَ هُوَ فی الآخِر?ِ مِنَ الخاسِرینَ)

خداوندا! تو را گواه می­گیرم و کافیست گواهی تو که من به وظایف تبلیغ و رسالت خود عمل کردم.


5-اهمیّت مسأله امامت



ای مردم! خداوند عزّوجلّ، کمال دین شما را در امامت و پیشوایی علی(ع) قرار داده است؛

 پس هر کس که از او و جانشینان او از فرزندان من که از صلب اویند تا واپسین روز جهان

 پیروی و اطاعت نکند، به حبط و نابودی اعمال گرفتار گردیده و در آتش دوزخ، جاودانه،

 معذّب خواهد بود، نه دیگر عذابش تخفیف یابد و نه مهلت و فرصت نجاتی به او داده شود.

ای مردم! این علی(ع) است که مرا بیش از هر کس یاری کرده و از همه بر من سزاوارتر است.

 از تمام مردم به من نزدیکتر و از همه کس، نزد من محبوبتر و گرامی­تر است.

خداوند عزّوجلّ و من از او راضی و خوشنودیم. آیه­ای در قرآن مُشعِر به رضایت حق از

 بندگان، نازل نشده مگر آن که در شأن علی(ع) است و هر جا که خداوند مؤمنین را

مخاطب قرار داده، در درجه نخست، نظر به او داشته است. آیه مدحی نیست مگر آنکه

در مورد اوست و بهشتی که در سوره (( هَل أتی علی الانسان یاد شده، برای اوست، و

 در نزول آن دیگری جز او منظور نشده و دیگری جز او مدح و ستایش نشده و است.

ای مردم! علی(ع)، ناصر دین خدا و حامی پیامبر خداست، اوست پارسای پرهیزگار و

 طیّب و طاهر و رهنما و ره یافته.

پیامبرتان، بهترین پیامبر و وصیّ او بهترین وصیّ و پسرانش بهترین اوصیاءاند.

ای مردم! ذریّه و نسل هر پیامبری از صلب خود اویند امّا ذریّه و نسل من از صلب علی(ع) هستند.



نوشته شده در شنبه 93 مهر 19ساعت ساعت 1:26 عصر توسط مشتعلی| نظر بدهید

 

6-خطر انحراف و کار شکنی



ای مردم! شیطان به حسادت، آدم را از بهشت بیرون کرد، پس مبادا که نسبت به علی  ،

حسد ورزید که اعمالتان یکسره باطل شود و به لغزش و انحراف درافتید؛ که

آدم صفوت الله تنها به سبب یک معصیت، به زمین فرو افتاد؛ پس بر شماست که

 مراقب احوال خویشتن باشید. شما که در میانتان، دشمن خدا نیز هست.

(ای مردم!) جز شقیِ واژگون بخت کسی با علی
u     کینه نمی­ورزد و جز پارسای

 پرهیزگار، مِهر علی(ع) در دل نمی­گیرد و جز اهل ایمان و مخلصان بی ریا به

 علی(ع) ایمان نخواهند آوردو به خدا سوگند سوره

 وَالعَصر إِنَّ الإِنسانَ لَفی خُسرٍ ... در شأن علی(ع) نازل شده است.

ای مردم! خدا را گواه می­گیرم که در انجام وظایف رسالت فروگذار نکردم و

 بر پیامبر، جز ابلاغ فرمان حق، وظیفه­ای دیگر نیست.

ای مردم! نسبت به خداوند آنچنان که شایسته است پرهیزگار باشید مبادا که

جزء مسلمانی دیده از جهان فرو بندید.

ای مردم! به خدا و پیامبرش باور آرید و به نوری که با او نازل شده ایمان

 آورید، پیش از آنکه خشم خدای شما را فرو گیرد و به مجازات، رخسارتان

 به عقب باز گردانده شود.

ای مردم! این نور از جانب حق تعالی در من سرشته شده و بعد از آن در طینت علی(ع)

و سپس در نسل او قرار داده شده تا آنگاه که نوبت به امام قائم، مهدی(عج) رسد و

اوست که سرانجام، حق خدا و حقوق ما را خواهد ستاند؛ که خداوند عزّوجلّ ما را ب

ر تمام مقصران و دشمنان و مخالفان و خائنان و معصیت کاران و ستمگران حجت قرار داده است.

ای مردم! به شما اعلام خطر می­کنم، به هوش باشید که من فرستاده خدا به سوی شمایم

 و پیش از من رسولانی آمده و رفته­اند، آیا اگر من نیز از جهان بروم و یا کشته شوم،

 به راه پیشینیان خود، باز می­گردید؟! ولی هر آنکس که به عقب باز گردد و به جاهلیت

 اسلاف خود روی کند، زیانی به خداوند نخواهد رساند، امّا پروردگار، سپاسگذاران را

پاداش نیکو مرحمت خواهد کرد ای مردم! بدانید که علی(ع) همان کسی است که متّصف

 و موصوف به سپاسگذاری و شکیبایی است و پس از او فرزندان من که از صلب اویند،

 به این صفات مزیّن و ممتازند.

ای مردم! مسلمانیِ خود را بر خداوند منّت منهید، که موجب خشم و غضب پروردگار

 بر شما گردد و عذابی از سوی او به شما رسد، زیرا که حق در کمین است.

ای مردم! چیزی نمی­گذرد که پس از من امامان و سردمدارانی پدید آیند که خلق را به

 آتش و دوزخ فرا خوانند اما این گروه را در روز قیامت یار و مددکاری نخواهد بود.

ای مردم! خدا و پیامبرش از این کسان، متنفّر و بیزارند.

ای مردم! اینان و پیروان و یارانشان، جملگی، در پست­ ترین دوزخ گرفتار خواهند شد،

 و چه بد جایگاهی است دوزخ، برای این گروه که به تکبر گراییده ­اند. هشیار باشید

 که اینان همان ((یاران صحیفه)) اند (اما هر یک از شما باید که در نامه اعمال خود بنگرد

 گر چه مردم جر تنی چند، نامه عمل خود را از یاد برده ­اند). ای مردم! من این ولایت را

 به عنوان امامت و ارث تا روز قیامت، در ذریه و نسل خود قرار دادم و با این کار وظیفه ­ای

 را که به آن مأمور بودم، به پایان بردم تا بر هر حاضر و غایب و بر هر کس که شاید در

 این انجمن بوده و یا در این اجتماع حضور نداشته است و حتی بر آنان که هنوز از مادر

 متولد نشده­اند، حجّت تمام باشد. باید که ماجرای امروز را حاضران به غائبان گزارش کنند

و پدران به فرزندان تا واپسین روز خبر دهند. گر چه مدتی نخواهد گذشت که (عده ­ای) این

 امر را با غصب و ستم، از آن خود قرار خواهند داد و خدا آن غاصبان را لعنت کندو از

 رحمت خود، دور و مهجورشان سازد و در چنین حال، سزاوار این عذاب گردند که فرمود:

 ( سَنُفرِغُ لَکُم أیُّهَا الثَّقَلانَ یُرسَلُ عَلَیکُما شُواظٌ مِن نارٍ وَ نُحاسٌ فَلا تَنتَصِران.)



ای مردم! خداوند شما را به حال خود رها نخواهد کرد تا آنکه پاک و پلید از یکدیگر ممتاز

گردند و خدا شما را بر اسرار پنهان، آگاهی نداده و نخواهد داد.

ای مردم! سرزمینی نیست مگر آنکه خداوند، مردم آن را در اثر تکذیب حق، هلاک کرده

و چنانکه خود به این معنی اشاره فرموده است:

 (وَ کَذلِکَ نُهلِکَ القُری وَ هِیَ ظالِمَ?ٌ)



و این علی(ع) امام و پیشوای شما و ولیّ و صاحب اختیار شماست. که خداوند، در مورد

 او تهدیدها و وعده­ ها کرده و خدا وعده ­های خود را انجام خواهد داد.

ای مردم! پیش از شما، اکثر مردم نخستین به گمراهی رفتند و خداوند ایشان را هلاک

 نمود و هم اوست هلاک کننده گروه هائی که از این پس می­آیند، همچنانکه فرمود:

ألَم نُهلِکِ الأوَّلینَ، ثُمَّ نُتبِعُهُمُ الاخِرینَ، کَذلِکَ نَفعَلُ بِالمُجرِمینَ، وَیلٌ یَومئذٍ لِلمُکَذِّبینَ  .

ای مردم! خداوند، مرا به پاره ­ای از امور امر کرده و از پاره ­ای دیگر نهی فرموده است و

 من نیز علی(ع) را به آن امور، امر و نهی کرده ­ام؛ پس در حقیقت، او اوامر و نواحی حق

را از پروردگار خود اخذ نموده است؛ پس باید که گوش به فرمان او کنید تا از سلامت

برخوردار گردید و دستورش را به اجرا گذارید تا به راه هدایت رفته باشید و از آنچه

 نهی می­کند حذر کنید تا به رشد و کمال رسید و خویشتن را بدان گونه که خواست اوست،

 باز سازید و مبادا که راه های دیگر شما را از پیمودن راه و رویه او باز دارد.

ای مردم! صراط مستقیم خداوند منم و شما به رعایت آن مأمور شده ­اید و پس از من،

 علی(ع) و سپس فرزندانم که از صلب اویند امامان و پیشوایان شمایند که خلق را به

راه راست هدایت می­کنند و پیوسته روی به سوی حق دارند. (پس از آن سوره حمد را

 تا پایان تلاوت کرد و به ادامه سخن پرداخت:)

ای مردم! این سوره (= حمد) در شأن من و علی(ع) و فرزندانش فرود آمد و شامل

 ایشان می­گردد همچنین مخصوص آنهاست، ایشان، اولیای خدایند که نه خوفی در

 دل دارند و نه اندوهی آزارشان دهد، بدانید که حزب الله پیروز است و در برابر،

 دشمنان علی، گروهی اهل شقاق و نفاق و کینه ورزانی متجاوز و برادران اهریمنند

 که به منظور فریب و نیرنگ، سخنان بی مغز و آمیخته به رنگ و ریا با یکدیگر نجوا می­کنند.


7-معرفی دوستان و دشمنان



ای مردم! دوستداران علی(ع) و فرزندانش، مردمی اهل ایمانند که خداوند

 در کتاب خود از آنان بدینگونه یاد کرده است:

لا تَجِدُ قَوماً یُؤمِنونَ بِاللهِ وَالیَومِ الاخِرِ یُوادُّونَ مَن حادَّ اللهَ وَ رَسُولَهَ ...

 (سوره مجادله، آیه 22) دوستداران علی و فرزندانش کسانی هستند که نوشته شده

 در دلهایشان ایمان، و مدد نموده خداوند ایشان را بوسیله فرشته ­ای از سوی خودش

 و او وارد فرماید ایشان را در باغهائی که جاریست از زیر آنها نهرهائی برای

 همیشه در آنجا می­مانند. خداوند از ایشان راضی و ایشان از خداوند خوشنودند.

ایشان حزب خدا و آگاه باشید که حزب خدا رستگارانند!

خداوند عزّوجلّ در توصیف ایشان چنین فرموده است:

الَّذینَ آمَنُوا وَ لَم یَلبَسُوا ایمانَهُم بِظُلمٍ أولئِکَ لَهُمُ الأمنُ وَ هُم مُهتَدُونَ.



و نیز می­فرماید: (اینان در امن و امان، به بهشت داخل شوند و فرشتگان

با فروتنی، سلامشان دهند و گویند: پاک و پاکیزه­ اید شما؛ پس جاودانه در بهشت ساکن شوید).

آگاه باشید دوستان ایشان کسانی هستند که خداوند در توصیفشان در جای دیگر فرماید:

(ایشان، در امن و سلامت و بی حساب به بهشت وارد می­شوند).

(و در مورد دشمنان ایشان فرموده است:)

(آگاه باشید دشمنان آنها کسانی هستند که به دوزخ در می­افتند و غریو جهنم را که

می­جوشد و می­خروشد و صدایی که از سوخت و سوز آن بر می­خیزد، می­شنوند).

و نیز در قرآن آمده:

کُلَّما دَخَلَت أمَّ?ٌ لَعَنَت أختَها.



همچنین درباره دشمنان آنها فرموده است:

/کُلَّما ألقِیَ فیها فَوجُ سَألَهُم خَزَنَتُها ألَم یأتِکُم نَذیرٌ، قالوا بَلی قَد جاءَنا نَذیرٌ

 فَکَذَّبنا وَ قُلنا ما نَزَّلَ اللهُ مِن شَیءٍ إِن أنتُم إِلّا فی ضَلالٍ کَبیرٍ .

آگاه باشید که دوستداران علی(ع) و فرزندانش به غیب ایمان دارند و از پروردگار

 خود در خشیت و هراسند. این گروه را اجر و پاداشی عظیم خواهد بود.

ای مردم! میان دوزخ و بهشت، تفاوتی بزرگ است.

دشمن ما همان است که خداوند او را مذمّت و لعنت فرموده و دوستدار ما مورد

مدح و ستایش و محبّت پروردگار است.

ای مردم! من، منذر و ترساننده ­ام و علی هادی و رهنماست.

ای مردم! من، پیامبرم و علی، وصی من است.



نوشته شده در شنبه 93 مهر 19ساعت ساعت 1:25 عصر توسط مشتعلی| نظر بدهید

 

8-معرفی حضرت مهدی (عج)



آگاه باشید البتّه! آخرین امام زمان قائمِ ((مهدی)) است.

آگاه باشید او یاری کننده دین خداست. آگاه باشید او انتقام گیرنده از ستمکاران است.

 آگاه باشید او گشاینده دژهای استوار و ویرانگر قلعه­ های مستحکم است. آگاه باشید

 او نابود کننده طوایف مشرک است. آگاه باشید او منتقم خونهای ناحق ریخته اولیاء خداست.

آگاه باشید او حامی دین خداست. آگاه باشید او جرعه نوش دریای ژرف حقایق و معانی است.

 آگاه باشید او معرِّف هر صاحب فضیلتی است به برترینش و هر نادان بی فضیلتی است به نادانیش.

 آگاه باشید او برگزیده خدا و منتخب پروردگار عالم است. آگاه باشید او وارث همه دانشها و

 محیط به همه علوم است. آگاه باشید او خبر دهنده شئون خداوند و مراتب ایمان است.

 آگاه باشید او رشید و رهسپار صراط مستقیم و استوار است. آگاه باشید او آن کسی است

که امور خلایق به او واگذار شده است. آگاه باشید او آن کسی است که گذشتگان به ظهور وی

 بشارت داده­اند. آگاه باشید او حجّت پایدار خداوند است که حجّت دیگری بعد از او نیست؛

 زیرا حقّی نیست، که با او نباشد و نوری نیست که همراه او نباشد. آگاه باشید اوست

آنکه کسی بر او پیروز نمی­شود و کسی را در برابر او نصرت نتوان کرد.

آگاه باشید که او ولّی خداست در گستره زمین و فرمانروای حق است در میان

 خلایق و امین خداست در پیدا و پنهان.


9-طرح مسئله بیعت



ای مردم! آنچه لازم بود به شما فهماندم و برایتان توضیح دادم و این علی(ع) است که پس

از من، تعلیم و تفهیم شما را به عهده خواهد گرفت. آگاه باشید از شما می­خواهم که پس از

 پایان خطابه (به نشان قبول و تمکین) نخست با من و سپس با علی(ع)،

دست بیعت دهید و میثاق خود را استوار کنید.

بدانید که من به خداوند تعهّد سپرده­ ام و علی(ع) در برابر من تعهّد و بیعت نموده است و

 من، اکنون، از سوی حق تعالی از شما می­خواهم که با علی(ع) بیعت کنید و بدانید که

 هر کس بیعت خود را بشکند، به زیان خویش اقدام کرده است:

فَمَن نَکَثَ فإِنَّما یَنکُثُ عَلی نَفسِهِ.




10-حج



ای مردم! حج و صفا و مروه از شعائر الهی است

فَمَن حَجَّ أوِ اعتَمَرَ فَلا جُناحَ عَلَیهِ أن یَطَّوَّفَ بِهِما.



ای مردم! حج خانه خدا کنید که هیچ خاندانی نیست که به ان خانه وارد شود مگر

 آنکه بی نیاز گردد و هیچ خانواده­ ای از این خانه، رخ نتابیده، مگر آنکه به فقر و

 تهیدستی گرفتار آمده است. ای مردم! مؤمنی نیست که در آن موقف کریم بایستد مگر

آنکه خداوند از معاصی گذشته او چشم پوشی می­کند. پس آنگاه که حجَّش تمام شد زندگی

و اعمال را از نو آغاز می­کند.

ای مردم! زائران خانه خدا از سوی حق تعالی، مدد و نصرت می­شوند و هزینه سفرشان

 در دنیا جبران و نیز اندوخته روز واپسین ایشان خواهد شد که خداوند، پاداش نیکوکاران را تباه نخواهد فرمود.

ای مردم! خانه خدا را با اعتقاد کامل و با دقت و فهم درست زیارت کنید و مباد که بدون توبه

 و ترک گناهان گذشته خود، از آن مواقف شریف باز گردید.

ای مردم! اقامه نماز و پرداخت زکات، باید بر طبق دستور پروردگار و به همان روش که او فرمان

داده است، به عمل آید و چنانچه با گذشت زمان، کوتاهی کنید یا مسائل و معارف دین را فراموش نمائید،

 این علی(ع) ولیّ و سرپرست شما، مبیّن آن معارف و احکام برای شماست. همان که خداوند عزّوجلّ،

او را پس از من برای شما منصوب کرده و هم امامانی که به جانشینی من و او از سوی حق تعالی

 تعیین گردیده­ اند، پاسخگوی مسایل و مشکلات شما خواهند بود و بر آنچه نمی­دانید آگاهتان خواهد کرد.


11-احکام الهی



آگاه باشید! حلال و حرام خدا، بیش از آن است که بتوانم یک به یک بر شمارم و معرفی نمایم؛

چون چنین است، در یک کلام می­گویم که به حلالها امر می­کنم و از حرامها نهی می­نمایم و به

 منظور توضیح و تبیین آنها، مأمور شده ­ام که از شما بیعت گیرم و دست تعهد و پیمان

 بفشارم که آنچه از سوی حق تعالی درباره امیرالمؤمنین، علی(ع) و امامانی که از نسل من و

 علی(ع) به جهان خواهند آمد، پذیرفته باشید.

و مهدی(عج)، قائم امامان و قاضی به حق تا روز واپسین خواهد بود.

ای مردم! هر عمل حلالی که به شما معرفی کردم و هر کار حرامی که از آن نهی نمودم،

 از گفته خود باز نمی­گردم و آن را تغییر نخواهم داد. این امر را به خاطر بسپارید و هرگز

 فراموش مکنید و به دیگران نیز سفارش کنید، مباد احکام مرا دیگرگون سازید.

آگاه باشید من سخن خود را مجدداً تأکید می­کنم که: نماز را به پای دارید و زکات بدهید،

امر به معروف و نهی از منکر کنید اما بدانید که سر آغاز هر امر به معروف و نهی از منکری

 این است که فرامین مرا بپذیرید و حاضران، آن را به غائبان، اطلاع دهید و به اطاعت از او

امر من وادارشان کنید. و از مخالفت با آنها بر حذرشان سازید؛ زیرا که اینها دستور خداوند عزّوجلّ

 و فرمان من است، و بدانید که بدون امام معصوم (و بی معرفت او) امر به معروف و نهی از منکر

 امکان پذیر نیست.


12-تنها راه هدایت



ای مردم! این قرآن است که امامان پس از علی(ع) را از فرزندان و از نسل او معرفی کرده و

 من نیز به شما توضیح دادم که علی از من و من از اویم. خداوند در کتاب خود فرموده است:

وَ جَعَلَها کَلِمَ?ً باقِیَ?ً فی عَقِبِهِ.



و من نیز گفتم: ((تا آن زمان که دست تمسک به دامن این دو امر گران سنگ

(یعنی کتاب خدا و عترت و خاندان من) زده ­اید، هرگز به گمراهی و ضلالت دچار نخواهید شد)).

ای مردم! تقوی را پیشه خود کنید و از قیامت بیندیشید که خداوند متعال فرمود:

إِنَّ زَلزَل?َ السّاعَ?ِ شَیءٌ عَظیم.



ای مردم! به مرگ بیندیشید و از حساب و میزان و محاکمه در پیشگاه پروردگار جهانیان

 غافل مباشید و ثواب و عقاب و پاداش و کیفر رستاخیز را از خاطر مبرید، که هر کس نیکی کند،

پاداش یابد و هر کس دامن به بدی آلوده سازد، بهره ­ای از بهشت نخواهد داشت.



نوشته شده در شنبه 93 مهر 19ساعت ساعت 1:24 عصر توسط مشتعلی| نظر بدهید

 

13-بیعت گرفتن



ای مردم! شما را از آن حد فزونتر است ک بتوانید یک یک، با من دست بیعت دهید در

حالی که به فرمان خدا، مأمورم که از زبان هر یک از شما اعتراف گیرم که منصب فرمانروایی

 و امارت بر مؤمنان را که برای علی(ع) قرار داده ­ام پذیرفته ­اید و نیز (مأمورم که) در مورد

 قبول امامت و ولایت امامانی که از نسل من و صلب علی(ع) می­باشند، اقرار و بیعت گیرم. حال

 که چنین است، همگان یک صدا و به زبان، بگویید: (ای رسول خدا!) آنچه که در ولایت و رهبری

 مطلق علی(ع) و امامان پس از وی که از صلب اویند از جانب حق تعالی به ما ابلاغ کردی،

 شنیدیم و در برابر آن مطیع و تسلیمیم و به آن امر راضی و خوشنودیم! اینک ما به دل و

 جان و به زبان و دستمان، نسبت به قبول ولایت با تو بیعت می­کنیم و پیمان می­بندیم که با

 این اعتقاد، زندگی کنیم و با آن بمیریم و تا آن زمان که سر از خاک برداریم، به آن پایبند بوده

 و هرگز در آن تغییر و تبدیلی ندهیم و شک و تردیدی ننماییم و از سر پیمان خود بر نخیزیم و از

 خدا و پیامبرش و امیرالمؤمنین، علی(ع) و فرزندانش حسن و حسین و امامان دیگر که از

صلب علی(ع) به جهان آیند، فرمان بریم.

ای مردم! مقام و منزلتی که حسن و حسین نزد خدا و رسول او دارند، گوشزدتان کرده و

 ابلاغ نموده و متوجهتان ساختم که این دو تن سرور جوانان اهل بهشتند و پی از من که

 جدّ ایشانم و بعد از علی(ع)، منصب امامت خواهند داشت.

و (ای مردم!) بگویید: ((در این امر، مطیع خدا و پیامبرش و علی(ع)، و حسنین و امامان

 پس از ایشانیم. تو (ای پیامبر) در مورد ولایت امیرالمؤمنین از دل و جان با ما عهد و

میثاق بستی؛ از کسانی که توفیق مصافحه یافتند به دست، و از آنها که توفیق این کار نیافتند،

 از زبانشان بیعت گرفتی. پیمان نمودیم که دیگری را به جای این امر نگیریم و دل و جانمان

 به جانب دیگر روی ننماید. خدا را در این کار شاهد گرفتیم او به شهادت، کافی است و تو نیز

 (پیامبر) و همچنین همه مطیعان فرمان حق از حاضر و غائب و فرشتگان و جنود خدا و

همه بندگان او را همگی را گواه و شاهد این امر کردیم و خدا از هر شاهدی بزرگتر است.)

ای مردم! چه می­گویید؟ خداوند، هر آوازی را می­شنود و از سرّ و پنهان همه آگاه است.

 (بدانید) آن کس که به راه هدایت رود، به سود خود رفته و آن کس که به گمراهی گراید،

 تنها به زیان خویش اقدام کرده است. چرا که دست خدا فوق هر دستی و قدرتش برتر از هر قدرتی است.

ای مردم! از خدا بترسید و پرهیزگاری پیشه کنید و پیمان خود را با علی(ع) امیرالمؤمنین

 و با حسنین و امامان دیگر که کلمه طیبه باقیه­ اند، استوار نمایید. هر که در ین امر،

 مکر پردازد خدایش به هلاکت در افکند و آنکس که بر عهد خود پای فشرده خدایش

 رحمت کند  فَمَن نَکَثَ فَإِنَّما یَنکُثُ عَلی نَفسِهِ.. .

ای مردم! آنچه به شما گفتم، باز گویید و بر علی(ع)، با عنوان رسمی امیرالمؤمنین

سلام دهید. بگویید: (پروردگارا دستورت را شنیدیم و اطاعت کردیم تا از مرحمت و مغفرت

 تو بهره­مند شویم که بازگشت همه به توست) و بگویید:

(سپاس خدای را که به این امر ما را هدایت و دلالت فرموده و اگر راهنمائیمان نمی­کرد، ما،

خود، به راه هدایت دست نمی­یافتیم)

ای مردم! فضایل و امتیازات علی بن ابیطالب و قدر و منزلتش نزد خداوند، که در کتاب

 خدا نازل شده، بیشتر از آن است که بتوانم در یک جلسه برایتان بر شمرم؛ پس هر کس

که از مناقب و فضایل او نزد شما مطلبی گوید، از او بپذیرید.

ای مردم! هر کس از خدا و پیامبر او و از علی(ع) و امامان و پیشوایانی که معرفی کردم،

 فرمان بَرَد، به رستگاری بزرگی نایل آمده است.

ای مردم! رستگاران، کسانی هستند که در بیعت با علی(ع) و پذیرش ولایت او و در

 ادای سلام بر وی به عنوان امیرالمؤمنین، مبادرت و سبقت جویند، اینان

 در بهشتِ نعمتها متنعّم خواهند بود.

ای مردم! سخنی گویید که موجب رضای خدا باشد:

فَإِن تَکفُرُوا أنتُم وَ مَن فِی الأرضِ جَمیعاً فَلَن یَضُرَّ اللهَ شَیئاً .



خداوندا! مردان و زنان با ایمان را بیامرز و کافران را به غضب خود گرفتار

 ساز و ستایش، خدای راست که پروردگار جهانیان است.

(در این هنگام مردم، فریاد بر آوردند:)

فرمان خدا و پیامبر خدا را شنیدیم و با دل و زبان و دست مطیع و فرمانبرداریم.

 چون سخنان پیامبر، تمام شد، مردم بر گرد آن حضرت و امیرالمؤمنین(ع) سخت

 ازدحام کردند و هرکس می­خواست با ایشان، مصافحه و بیعت کند.

گویند نخستین کسی که موفق به مصافحه و بیعت شد، ابوبکر بود و پس از وی عمر

 و سپس عثمان بیعت کردند و به دنبال ایشان باقی مهاجران و انصار و دیگر مردمان،

 اقدام به بیعت کردند تا آنگاه که وقت نماز مغرب رسید. پیامبر در آن شب، نماز مغرب

 و عشا را پیوسته و در یک زمان به جای آورد.

در روایت است که پیامبر (ص) با هر گروه که به عنوان بیعت، مصافحه می­کرد، می­گفت:

(ألحَمدُ للّهِ الَّذی فَصَّلَنا عَلی جَمیعِ العالَمینَ).



ای مردم! فضایل و امتیازات علی بن ابیطالب و قدر و منزلتش نزد خداوند، که در کتاب

خدا نازل شده، بیشتر از آن است که بتوانم در یک جلسه برایتان بر شمرم؛ پس هر کس

 که از مناقب و فضایل او نزد شما مطلبی گوید، از او بپذیرید.

ای مردم! هر کس از خدا و پیامبر او و از علی(ع) و امامان و پیشوایانی که معرفی کردم،

 فرمان بَرَد، به رستگاری بزرگی نایل آمده است.

ای مردم! رستگاران، کسانی هستند که در بیعت با علی(ع) و پذیرش ولایت او و در ادای

 سلام بر وی به عنوان امیرالمؤمنین، مبادرت و سبقت جویند، اینان در بهشتِ نعمتها متنعّم خواهند بود.

ای مردم! سخنی گویید که موجب رضای خدا باشد:

فَإِن تَکفُرُوا أنتُم وَ مَن فِی الأرضِ جَمیعاً فَلَن یَضُرَّ اللهَ شَیئاً .



خداوندا! مردان و زنان با ایمان را بیامرز و کافران را به غضب خود گرفتار ساز و

ستایش، خدای راست که پروردگار جهانیان است.

(در این هنگام مردم، فریاد بر آوردند:)

فرمان خدا و پیامبر خدا را شنیدیم و با دل و زبان و دست مطیع و فرمانبرداریم. چون

سخنان پیامبر، تمام شد، مردم بر گرد آن حضرت و امیرالمؤمنین(ع) سخت ازدحام کردند و

 هرکس می­خواست با ایشان، مصافحه و بیعت کند.

گویند نخستین کسی که موفق به مصافحه و بیعت شد، ابوبکر بود و پس از وی عمر و

 سپس عثمان بیعت کردند و به دنبال ایشان باقی مهاجران و انصار و دیگر مردمان،

 اقدام به بیعت کردند تا آنگاه که وقت نماز مغرب رسید. پیامبر در آن شب، نماز مغرب

 و عشا را پیوسته و در یک زمان به جای آورد.

در روایت است که پیامبر (ص) با هر گروه که به عنوان بیعت، مصافحه می­کرد، می­گفت:

(ألحَمدُ للّهِ الَّذی فَصَّلَنا عَلی جَمیعِ العالَمینَ).

 

یعنی: (ستایش خدای را که ما را بر همه جهانیان امتیاز مرحمت فرمود)

با تشکر از زحمتکشان سایت غدیر



نوشته شده در شنبه 93 مهر 19ساعت ساعت 1:23 عصر توسط مشتعلی| نظر بدهید

آشنایی با تکنیک     HDR در عکاسی

 

با تغییر سیستم عکاسی از آنالوگ به دیجیتال و روی کار آمدن تاریک‌خانه های

دیجیتالی، تحول بزرگی در هنر و صنعت عکاسی پدید آمد. این دگرگونی همراه با

تغییرات روز به روز در سخت افزارها (دوربین، لنز و...) و نرم افزارهای مورد

استفاد برای ویرایش و اصلاح عکس، همچنان نیز به سرعت ادامه دارد. یکی از

 این تحولات که در حوز? نرم افزاری هنر عکاسی پدید آمده است، استفاده از

 تکنیک اچ دی آر می باشد که در بین عکاسان خارجی و داخلی به سرعت در حال گسترش است    .

شاید شما هم در هنگام عکاسی با این مشکل ـ که در اثر تفاوت یا فاصل? نوری زیاد

 (در اصطلاح عکاسی «گام» یا «استپ») بین مناطق تاریک و روشن در یک تصویر

ایجاد می‌شودـ برخورد کرده باشید و این در حالی است که چشم انسان قادر است این تفاوت

 زیاد نوری را نادیده بگیرد و با ایجاد توازن بین نقاط تاریک و روشن، تصویری واضح با

تمام جزئیات در اختیار ما قرار دهد. برای مثال عکاس هنگامی که در حالت عادی به

صحن? بالا نگاه می‌کرده است، هم می‌توانسته افراد داخل بقعه را به وضوح تماشا کند

و هم این‌که نور بیرون را به خوبی کنترل نماید.

رفع مشکل با تکنیک HDR  :

HDR، شیوه‌ای نو در عکاسی است که برای طبیعی‌تر کردن سوژه عکاسی و نزدیک‌تر

 کردن عکس به آن چیزی که چشم انسان می بیند، ابداع شده است. در تکنیک HDR

که مخفف high dynamic range است، عکاس می‌تواند با کمک نرم‌افزارهای‌

ویژه‌ای، با ترکیب چند عکس با نوردهی‌های متفاوت، در نهایت به یک عکس با دامن?

بالایی از نوردهی دست پیدا کند که محدودیت‌های نوری عکس‌های قبلی را نداشته و در

 واقع، ویژگی‌های نوری تمام آن‌ها را در خود جمع کرده باشد. برای ساختن عکس های

 اچ دی آر، نرم افزاری متعددی در دسترس هستند که از مهم ترین آن‌ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- Photomatix

- Easy HDR

-( Adobe Photoshop (CS series

هر چند از تکنیک اچ دی آر می‌توان برای طبیعی‌نگاری (نزدیک کردن عکس به

 تصویری که چشم انسان می‌بیند) استفاده کرد، امّا آنچه امروزه بیشتر شاهد آن هستیم،

 استفاد? فراواقع گرایانه از این تکنیک است که با اشباع بیش از حد رنگ‌ها و سایه و

 روشن‌های عکس، تصویری که بیشتر به نقاشی نزدیک است را پدید می‌آورند به طوری

 که  کمتر کسی با دیدن آن فکر می‌کند که این تصویر، یک عکس از یک صحن? واقعی می تواند باشد.

برداشت از مرکز آموزش و پژوهش همشهری



نوشته شده در شنبه 93 مهر 19ساعت ساعت 10:38 صبح توسط مشتعلی| نظر بدهید

سرماخوردگی را با این نوشیدنی ها بدتر کنید

بهتر است از نوشیدن چای سیاه نیز تا حد امکان دوری کنید. برای فصل سرما چای سبز می تواند گزینه ای

 طبیعی و بسیار مقوی برای بدن باشد. چای سبز همچنین به میزان بسیار کمتری کافئین دارد.

به گزارش گروه خواندنی های باشگاه خبرنگاران، فصل پاییز است و احتمال بروز سرما خوردگی بسیار

 بالا رفته است. در این فصل شما باید بیشتر مراقب خودتان باشید تا دچار بیماری نشوید ولی اگر از روی

 بی احتیاطی سرماخوردید باید با کمک پزشکان آن را را درمان کنید. در کنار داروهای شیمیایی که در طول

 دوره درمان استفاده می کنید باید از برخی نوشیدنی ها نیز پرهیزد کنید.

** اولین و مهمترین نکته ای که باید دقت داشته باشید استفاده از آب با دمای اتاق است. دوره ای که سرما خورده ای

 یک ظرف اب را تهیه کنید و آن را در فضای اتاق قرار دهید تا با دمای اتاق یکسان شود. از نوشیدن آب یخ و بسیار

 سرد در این دوره خودداری کنید.

** در طول دوره سرما خوردگی از نوشیدن مواد کافئین دار تا حد امکان اجتناب کنید. بدترین نوشیدنی های این دوره قهوه

 و مشتقات آن است که باعث افزایش طول دوره درمان شما می شود. همچنینی کافئین درد گلو را تشدید می کند.

** بهتر است از نوشیدن چای سیاه نیز تا حد امکان دوری کنید. برای فصل سرما چای سبز می تواند گزینه ای

 طبیعی و بسیار مقوی برای بدن باشد. چای سبز همچنین به میزان بسیار کمتری کافئین دارد.

** در هنگام سرما خوردگی از نوشیدن نوشابه ها و نوشیدنی های گازدار به شدت دوری کنید. این نوشیدنی

 ها می توانند آب بدن شما به جای تجدید بیشتر تقلیل بدهند و البته جبران آن ها نیز بسیار سخت است.

** مهمترین دشمن بدن شما در این دوران شکر است و باید از آن دوری کنید. یکی از راه های پنهان ورود

 شکر به بدن نوشیدن مواد غذایی شیرین است. از این رو از نوشیدن موادی مانند آب میوه های غیرطبیعی

 جدا خودداری کنید.



نوشته شده در پنج شنبه 93 مهر 10ساعت ساعت 1:19 عصر توسط مشتعلی| نظر

سالروز شهادت امام محمد باقر (ع) ،باقر العلوم

شکافنده علم بر شیعیان راستین تسلیت باد.

امام محمد باقر (ع) بر اهتمام علمی شیعیان در کنار تهذیب

و تقوا تاکید کرد و گفت: شیعیان و پیروان اهل بیت (ع)

 نیز باید شکافنده علوم باشند و مرزهای علم را گسترش

 بدهند و علم را در خدمت بشر قرار دهند.

تا زمانی که در حوزه علمی نتوانیم روی پای خودمان بایستیم،

 توانایی فائق آمدن بر بحران هایی که دشمنانمان بر ما تحمیل

 می کنند را نخواهیم داشت و

مهمترین راه برای مقابله با چنین بحران هایی

همانگونه که رهبر معظم انقلاب بر آن تاکید دارند،

 عبارت از تکیه بر سلطه علمی است.

 

وقتی رفتار ائمه معصومین(ع) به عنوان الگویی برای شیعیان است،

 بر همین اساس باید سعی کنیم تا پای خود را جایی بگذاریم که

معصومین قدم نهادند و و ویژگی برجسته امام باقر(ع) این است

 که مرزهای علوم را شکافتند و عرصه های جدیدی را در علوم مختلف باز کردند.

معاون مجمع جهانی اهل بیت(ع) اضافه کرد: در زمان امام جعفر صادق(ع)

 نیز که ادامه دهنده راه پدر بزرگوار خود بودند، حوزه های مختلف علمی

به ویژه آموزه های فقهی و کلامی شیعه و همچنین مسائل اخلاقی گسترش

 فراوانی پیدا کرد و در بزرگترین کتاب حدیثی ما یعنی کتاب کافی،

 بخش عمده ای از احادیث از امام صادق(ع) و پس از آن حضرت

روایات امام باقر(ع) است.

امام باقر(ع) فرزند امام سجاد (ع) به عنوان پایه گذار انقلاب فرهنگی

 شیعه در اول ماه رجب سال 57 هجری در مدینه دیده به جهان گشود و

 طی 57 سال عمر مبارک خود به نشر معارف اسلام پرداختند.

باقرالعلوم لقبی است که پیامبر اعظم (ص) به آن حضرت دادند.

چون رسول خدا (ص) به «جابر بن عبدالله انصاری» فرمود:

ای جابر، تو زنده می مانی و مردی از اولاد حسین را که نامش محمد است؛

 ملاقات می کنی که او علم انبیا را می شکافد و هنگامی که او را

 دیدی سلام مرا به او برسان

آن حضرت در حماسه کربلا سه سال بیشتر نداشتند و

 بعد از آن واقعه در مدت 34 سال با پدر بزرگوار خود زندگی

 پرتلاطمی را پشت سر نهادند. مدت امامت آن حضرت 19 سال بود

 و در هفتم ذیحجه سال 114 هجری به دست ابراهیم بن ولید و به

 دستور هشام بن عبدالملک مسموم شده و به شهادت رسیدند.

التماس دعا



نوشته شده در پنج شنبه 93 مهر 10ساعت ساعت 1:13 عصر توسط مشتعلی| نظر بدهید

                                             بسم الله الرحمن الرحیم

دعای عرفه از دعاهای مشهور و منسوب به امام حسین (ع) است که دارای مضامین بلند عرفانی در شناخت خدا و راز و نیاز به درگاه اوست . امام (ع) در این دعا ، با بیانی شیوا به معرفی صفات خداوند ، تجدید عهد و پیمان با او ، سیر وجودی انسان ، یادآوری نعمت های بیکران الهی و حمد و شپاس بر آن ها ، تضرّع به درگاه خداوند ، اقرار به فقر و تهی دستی و گناهان ، توبه و انابه و در خواست عفو و توفیق اعمال خیر می پردازد.

روز عرفه روز دعا، نیایش، راز و نیاز و مناجات با خدا است به ویژه برای کسانی که توفیق تشرف به حج و حضور در صحرای عرفات را پیدا کرده‌اند. خداوند متعال امتیازهای ویژه‌ای در این روز برای بندگان خود در نظر گرفته و نعمت‌های خود را در روز عرفه به آنان ارزانی داشته و برای نیایش‌کنندگان و دعاکنندگان در این روز عطایای بی‌شماری معین کرده است.

امام صادق علیه السلام می‌فرماید‌: هر کس در این روز قبل از رفتن به مراسم دعای عرفه در زیر آسمان دو رکعت نماز بخواند و در پیشگاه خداوند متعال به تمام گناهان و خطاهای خود اعتراف کند و حقیقتاً از درگاه پروردگار پوزش طلبد، خداوند متعال آن‌چه که به اهل عرفات مقدر نموده او را نیز عطا می‌کند و تمام گناهان او را می‌آمرزد.

مرحوم شیخ عباس قمی در مفاتیح‌الجنان می‌گوید: روز عرفه از اعیاد عظیمه و بزرگ است هرچند به اسم عید نامیده نشده و روزی است که حق‌تعالی بندگانش را به عبادت و طاعت خود فراخوانده و سفره‌های جود و احسان خود را برای آن‌ها گسترده و شیطان در این روز تحقیر و رانده شده و خشمناک است.

شب عرفه از لیالی متبرکه و شب مناجات با قاضی‌الحاجات و توبه در آن مقبول و دعا در آن شب مستجاب است. کسی که آن شب را به عبادت به سر آورد اجر و پاداش هفتاد سال عبادت را دارد.

1-عرفه روز دعا و درخواست

امام صادق علیه السلام می‌فرماید:

تخیر لنفسک من الدعاء ما احببت و اجتهد فانه (یوم عرفه) یوم دعاء و تسأله.

هر دعایی که دوست داری برای خود بخوان و بکوش که آن روز (روز عرفه) روز دعا و درخواست است.

2-گواه گرفتن خداوند فرشتگان را بر آمرزش و بخشش گناهکاران

در روایت آمده که خدای سبحان به ملائکه در این روز می‌فرماید:

ای فرشتگان من! آیا نمی‌بینید بندگان مرا که چگونه باشوق خستگی راه را     برخود هموار     نموده‌اند و از اطراف شهرها آمده‌اند؟

آیا می‌دانید آن‌ها چه درخواستی دارند؟ ملائکه می‌گویند پروردگارا آن‌ها مغفرت و آمرزش می‌خواهند. آن‌گاه خداوند می‌فرماید: گواه و شاهد باشید من آنها را بخشیدم.

3-عرفه روز عفو و بخشش

این روز از موقعیت خاص و ویژه‌ای برخوردار است که ائمه معصومین علیهم السلام سفارش‌هایی خاص در این روز را مطرح نموده‌اند.

در صحیفه سجادیه  زبور آل محمد صلی الله علیه و آله از امام سجاد علیه السلام دعای بسیار ارزشمندی در رابطه با روز عرفه نقل شده که می‌فرماید: خدایا این روز عرفه، روزی است که تو به او شرافت، کرامت و عظمت بخشیدی و رحمتت را در این روز گستراندی و به عفو و بخششت بر بندگان منت گذاردی و عطایت را بسیار عظیم گردانیدی و به خاطر این روز بر بندگانت تفضل نمودی.

در جای دیگر حضرت می‌فرماید:

توفیق توبه واقعی به من عنایت فرما به گونه‌ای که با آن توبه گناه پنهان و آشکاری باقی نگذاری و از سینه‌ام کینه نسبت به مؤمنین را برکن و قلب مرا بر خاشعان مهربان کن و آن‌چنان که با صالحان هستی با من باش!

4-عرفه در عرفات:

اوج عظمت دعا از جهت زمانی در روز عرفه آن‌هم در عرفات است. حضرت علی علیه السلام فرمودند: من الذنوب لا تغفر الا بعرفات. برخی از گناهان جز در عرفات بخشوده نمی‌شود.

به این سخن از پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله توجه فرمایید:

اعظم اهل عرفات جرما من انصرف و هو یظن انه لن یغفرله

گناه‌کارترین فرد در عرفات کسی است که از آن‌جا بازگردد در حالی که گمان می‌برد هرگز آمرزیده نخواهد شد.

5-عرفه و خیرخواهی برای مؤمنین

علی‌بن ابراهیم از پدرش نقل نموده که او گفته است عبدالله بن جندب را در روز عرفه در عرفات دیدم و جایگاهی بهتر از جایگاه و موقعیت او ندیدم. او پیوسته دست‌ها را به سوی آسمان بلند کرده و اشک چشمانش از گونه‌هایش جاری، تا آن‌جا که به زمین رسیده بود. هنگام مراجعت به او گفتم ای ابامحمد! (عجب حال خوشی داشتی؟) من چنین جایگاهی تا حال ندیده بودم.

عبدالله پاسخ داد به خدا قسم! یک کلمه برای خودم دعا نکردم و در تمام این مدت برای برادران دینی خود دعا نمودم و این بدین جهت بود که از حضرت موسی‌بن جعفر علیه السلام شیندم که فرمود: هر کس برادر مؤمن و دینی خود را در غیاب او دعا کند از عرش الهی به او ندا می‌رسد هان ای بنده‌ی من برای تو صد هزار برابر باد بدین جهت راضی نشدم از صد هزار دعای تضمین شده و مورد قبول در برابر یک دعا که معلوم نیست مستجاب گردد صرف نظر کنم.

6-عرفه در کربلا

فضیلت زیارت امام حسین علیه السلام در این روز از دیدگاه امام محمدباقر علیه السلام این است: کسی که در شب عرفه زمین کربلا را زیارت کند خداوند بلای آن سال را از او دور می‌کند.

بشیر می‌گوید: روزی به حضور امام صادق علیه السلام شرفیاب شدم و به آن جناب عرضه داشتم: مولای من گاهی اتفاق می‌افتد که من در روز عرفه نمی‌توانم در صحرای عرفات حضور یابم و به عبادت و راز و نیاز با خدایم بپردازم. در آن هنگام من مراسم عرفه را در کنار قبر حضرت سیدالشهدا علیه السلام برگزار می‌کنم به نظر شما چطور است؟!

امام صادق علیه السلام فرمودند: چه کار نیکویی انجام می‌دهی. هر گاه یکی از شیعیان ما در غیر ایام عید به زیارت قبر حضرت حسین علیه السلام برود (در حالی که معرفت کامل به حق آن حضرت دارد) برای او ثواب بیست حج و بیست عمره و بیست جهاد قبول شده نوشته می‌شود. و هرگاه مؤمنی در روز عید برای زیارت حضرت سیدالشهداء علیه السلام حاضر شود ثواب صد حج و عمره و جهاد خواهد داشت و اما اگر شخصی در روز عرفه و با شناخت و معرفت کامل به مقام آن حضرت به زیارت کربلا برود ثواب هزار حج و هزار عمره و هزار غزوه و جهاد را خواهد داشت.

در این هنگام بشیر با لحنی تعجب آمیز گفت: زیارت کربلا چگونه می‌تواند جایگزین مراسم عرفات در روز عرفه باشد؟!

امام صادق علیه السلام در حالی که نگاه تند خود را به سوی بشیر دوخته بود، فرمود: ای بشیر! مطمئن باش هرگاه یکی از اهل ایمان در روز عرفه به کربلا بیاید و با آب فرات غسل کند و سپس به زیارت حضرت سیدالشهداء علیه السلام مشرف شود، خداوند متعال به تعداد هر قدمی و گامی که بر می‌دارد به سوی حرم امام حسین علیه السلام، برایش ثواب یک حج کامل منظور خواهد نمود.

7-عرفه در سیره معصومین علیه السلام

مسروق یکی از یاران اهل بیت علیهم السلام می‌گوید:

در روز عرفه به حضور امام حسین علیه السلام شرفیاب شدم در حالی که پیش روی آن حضرت ویارانش قرآن‌ها قرار داشت و آنان روزه‌دار بودند از محضر ایشان سؤالی کردم و پاسخ خود را دریافت نمودم و از حضورش بیرون آمدم و سپس به محضر امام حسن علیه السلام رفتم و مشاهده کردم که مردم بر سفره‌های آماده از طعام وارد می‌شدند و می‌خوردند و یا با خود می‌بردند. امام حسن علیه السلام مرا آشفته حال دید و فرمود:

ای مسروق! چرا غذا نمی‌خوری؟ عرضه داشتم سرورم! من روزه دارم اما چیزی به ذهنم رسید و می‌خواهم سؤال کنم؟ امام حسن علیه السلام فرمود: هرچه می‌خواهی سؤال کن! گفتم: به خدا پناه می‌برم که رفتار شما خاندان نبوت با هم‌دیگر تفاوت داشته باشد. بر امام حسین علیه السلام وارد شدم و او را دیدم که به انتظار افطار نشسته است و بر شما وارد شدم و می‌بینم که روزه نیستید؟ امام حسن علیه السلام مرا به سینه خود چسبانید و با مهربانی فرمودند: آیا نمی‌دانی که خدای متعال ما اهل بیت پیامبر را برای تدبیر امور امت فرا خوانده است؟

اگر همه ما بر چیزی اتفاق کنیم دیگر غیر آن بر شما روا نخواهد بود من در این روز روزه نگرفته‌ام به جهت روزه‌خواران شما و برادرم حسین علیه‌السلام روزه گرفته است جهت روزه ‌داران شما.

امام محمد باقر علیه السلام می‌فرماید:

پیامبر گرامی اسلام روز عرفه به هنگام غروب آفتاب در حال نیایش بود و در حالی که چشمان مبارکش پر از اشک بود در آخرین کلامش فرمود ای بهترین سؤال شده و بخشنده‌ترین عطابخش و مهربان‌ترین مهربانان رحمت خود را بر من فرو ریز.

برداشت از بهترین وبلاگ



نوشته شده در پنج شنبه 93 مهر 10ساعت ساعت 11:34 صبح توسط مشتعلی| نظر

ای ایران، ای مرز پر گهر
ای خاکت سرچشمه هنر
دور از تو اندیشه بدان
پاینده مانی تو جاودان
ای دشمن ارتو سنگ خاره ای من آهنم
جان من فدای خاک پاک میهنم
مهر تو چون شد پیشه ام
دور از تو نیست اندیشه ام
در راه تو ، کی ارزشی دارد این جان ما
پاینده باد خاک ایران ما



نوشته شده در سه شنبه 93 مهر 8ساعت ساعت 1:43 عصر توسط مشتعلی| نظر

مرجع دریافت قالبها و ابزارهای مذهبی
By Ashoora.ir & Night Skin