نهى از منکر تقدیر را عوض نمى کند

رسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله : إنَّ الأمرَ بِالمَعروفِ و النَّهیَ عَنِ المُنکَرِ لا یَدفَعُ رِزقا، و لا یُقَرِّبُ أجَلاً . پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : همانا امر به معروف و نهى از منکر، نه از روزى و رزقى جلو گیرد و نه اجلى را نزدیک گرداند. الترغیب و الترهیب : 3/231/22.

الإمامُ علیٌّ علیه السلام : إنَّ الأمرَ بِالمَعروفِ و النَّهیَ عَنِ المُنکَرِ ، لَخُلُقان مِن خُلُقِ اللّه ِ سُبحانَهُ ، و إنَّهُما لا یُقَرِّبانِ مِن أجَلٍ و لا یَنقُصانِ مِن رِزقٍ . امام على علیه السلام : همانا امر به معروف و نهى از منکر دو خصلت از خصلتهاى خداوند سبحان هستند و این دو نه مرگ را نزدیک مى کنند و نه از روزى [انسان ]مى کاهند. نهج البلاغة : الخطبة 156.

الإمامُ علیٌّ علیه السلام : اعلَموا أنَّ الأمرَ بِالمَعروفِ و النَّهیَ عَنِ المُنکَرِ لَم یُقَرِّبا أجَلاً ، و لَم یَقطَعا رِزقا . امام على علیه السلام : بدانید که امر به معروف و نهى از منکر، اجل کسى را نزدیک نکرده اند و روزى کسى را نبریده اند. الکافی : 5/57/6.

الإمامُ الصّادقُ علیه السلام : إنَّ الأمرَ بِالمَعروفِ و النَّهیَ عَنِ المُنکَرِ لَم یُقَرِّبا أجَلاً ، و لَم یُباعِدا رِزقا . امام صادق علیه السلام : امر به معروف و نهى از منکر، اجلى را نزدیک نمى سازند و روزى اى را دور نمى گردانند. بحار الأنوار : 100/73/10.

 

خطرِ امر به معروف و نهى از منکر نکردن

رسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله : إذا لَم یأمُروا بِمَعروفٍ و لَم یَنهَوا عَن مُنکَرٍ و لَم یَتَّبِعوا الأخیارَ مِن أهلِ بَیتی ، سَلَّطَ اللّه ُ عَلَیهِم شِرارَهُم ، فیَدعوا عِندَ ذلکَ خِیارُهُم فلا یُستَجابُ لَهُم . پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : هرگاه [مردم] امر به معروف و نهى از منکر نکنند، و از نیکان خاندان من پیروى ننمایند، خداوند بَدان آنها را بر ایشان مسلّط گرداند، و در این هنگام نیکانشان دعا کنند و دعایشان مستجاب نشود . الأمالی للصدوق : 385/493 .

رسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله : إذا عَظَّمَت اُمَّتیَ الدّنیا نُزِعَت مِنها هَیبَةُ الإسلام ، و إذا تَرَکَتِ الأمرَ بِالمَعروفِ و النَّهیَ عَنِ المُنکَرِ حُرِمَت بَرَکَةَ الوَحیِ . پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : هرگاه دنیا در نظر امّت من بزرگ آید، شکوه اسلام از آنان گرفته شود و هر گاه امر به معروف و نهى از منکر را وا گذارند، از برکت وحى محروم گردند. کنز العمّال : 6070.

رسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله : لَتَأمُرُنَّ بِالمَعروفِ و لَتَنهَوُنَّ عَنِ المُنکَرِ أو لَیَلحِیَنَّکُمُ (فی هذا الکلام موضع استعارة و هو قوله علیه الصلاة و السلام: لیلحینّکم اللّه ، و المراد لیتنقّصنّکم اللّه فی النفوس و الأموال و لیصیبنّکم بالمصائب العظام ، فتکونون کالأغصان التی جُرِّدت من أوراقها و عُرِّیت من ألحِیَتِها و ألیاطها ، فصارت قُضبانا مجرّدة و عیدانا مفردة . (المجازات النبویّة: 353/271). ) اللّه ُ کما لَحَیْتُ عَصایَ هذِه ـ لِعودٍ فی یَدِهِ ـ . پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : باید امر به معروف و نهى از منکر کنید، و گر نه همان گونه که من پوست این چوبدستى خود را کنده ام، خداوند پوست شما را مى کَنَد. (جمله «خدا پوست شما را مى کند» استعاره است و مقصود این است که خداوند از اموال و نفوس شما مى کاهد و به مصائب و گرفتاریهاى بزرگ مبتلایتان مى سازد و مانند شاخه هاى درختى مى شوید که از برگ و پوست برهنه شده اند و به شاخه هایى برهنه و چوبهایى خشک و بى شاخ و برگ تبدیل گشته اند ـ المجازات النبویّه، 353/271.

رسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله : إذا تَرَکَت اُمَّتیَ الأمرَ بِالمَعروفِ و النَّهیَ عَنِ المُنکَرِ فَلْیُؤذَنْ بِوِقاعٍ مِنَ اللّه ِ جلَّ اسمُهُ . بحار الأنوار : 100/78/33. پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : هر گاه امّت من امر به معروف و نهى از منکر را فرو گذارد، باید با خداوند جلیل اعلان جنگ کند [و خود را براى بلایى سخت از جانب خداوند جلیل آماده گرداند]. بحار الأنوار : 100/78/33.

رسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله : لَتَأمُرُنَّ بِالمَعروفِ و لَتَنهُنَّ عَنِ المُنکَرِ ، أو لَیَعُمَّنَّکُم عَذابُ اللّه ِ .  پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : یا امر به معروف و نهى از منکر مى کنید، یا عذاب خدا همه شما را فرا مى گیرد. وسائل الشیعة : 11/407/12.

رسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله : إنَّ النّاسَ إذا رأوُا الظّالِمَ فلَم یأخُذوا عَلى یَدَیهِ ، أوشَکَ أن یَعُمَّهُمُ اللّه ُ بِعِقابٍ مِنهُ . پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : اگر مردم، ستمگر را ببینند و دستش را [از انجام ظلم] نگیرند، زود باشد که خداوند کیفر خود را شامل همه آنان کند. کنز العمّال : 5575 ، أقول : فی معناه أحادیث کثیرة، راجع : کنز العمّال : 3/66 إلى آخر الباب.

رسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله : لا یَزالُ النّاسُ بِخَیرٍ ما أمَروا بِالمَعروفِ و نَهَوا عَنِ المُنکَرِ و تَعاوَنوا عَلَى البِرِّ ، فإذا لَم یَفعَلوا ذلکَ نُزِعَت مِنهُمُ البَرَکاتُ ، و سُلِّطَ بَعضُهُم عَلى بَعضٍ ، و لَم یَکُن لَهُم ناصِرٌ فی الأرضِ و لا فی السَّماءِ . پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : مردم تا زمانى که امر به معروف و نهى از منکر کنند و در کارهاى نیک همیارى نمایند ، در خیر و خوبى خواهند بود. اما هر گاه چنین نکنند، برکتها از آنان باز گرفته شود و عدّه اى از آنان بر عدّه دیگر سلطه پیدا کنند و دیگر نه در زمین برایشان یاورى باشد و نه در آسمان. مشکاة الأنوار : 105/239 .

رسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله :  إنَّ أوَّلَ ما دَخَلَ النَّقصُ عَلى بَنی إسرائیلَ أنَّهُ کانَ الرَّجُلُ یَلقَى الرَّجُلَ فَیقولُ : یا هذا اتَّقِ اللّه َ و دَعْ ما تَصنَعُ بِهِ فإنَّهُ لا یَحِلُّ لَکَ ، ثُمَّ یَلقاهُ مِنَ الغَدِ و هُوَ عَلى حالِهِ ، فلا یَمنَعُهُ ذلکَ أن یَکونَ أکیلَهُ و شَریبَهُ و قَعیدَهُ ، فلَمّا فَعَلوا ذلکَ ضَرَبَ اللّه ُ قُلوبَ بَعضِهِم بِبَعضٍ ، ثُمَّ قالَ : «لُعِنَ الّذینَ کَفَروا مِن بَنی إسرائیلَ» ... الآیات . ... کَلاّ و اللّه ِ لَتَأمُرُنَّ بِالمَعروفِ ، و لَتَنهَوُنَّ عَنِ المُنکَرِ ، و لَتَأخُذُنَّ عَلى یَدِ الظّالِمِ ، و لَتَأطُرُنَّهُ عَلَى الحَقِّ أطْرا . پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : نخستین عیب و نقصى که بر بنى اسرائیل وارد شد این بود که هر گاه مردى با مردى [خلافکار] رو به رو مى شد، به او مى گفت: اى مرد! از خدا بترس و گناه نکن که این کارها بر تو روا نیست. اما فرداى آن روز وى را با همان وضع (خلافکارى و گناه) مشاهده مى کرد ولى، براى این که هم کاسه و هم پیاله و همنشین او باشد او را از گناه منع نمى کرد. چون این رفتار را در پیش گرفتند، خداوند دلهاى آنها را به جان یکدیگر انداخت و آن گاه فرمود: «کسانى از بنى اسرائیل که کافر گشتند، لعنت شدند...». ... آرى، به خدا سوگند که باید امر به معروف و نهى از منکر کنید و دست ستمگر را بگیرید و او را با زور هم که شده، به سمت حق بکشانید. الترغیب و الترهیب : 3/228/17.

رسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله :  إنَّ الأحبارَ مِنَ الیَهودِ و الرُّهبانَ مِنَ النّصارَى لَمّا تَرَکوا الأمرَ بِالمَعروفِ و النَّهیَ عَنِ المُنکَرِ لَعَنَهُمُ اللّه ُ عَلى لِسانِ أنبِیائهِم ، ثُمَّ عُمُّوا بِالبَلاءِ . پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : چون عالمان یهود و راهبان نصارا کار امر به معروف و نهى از منکر را رها کردند، خداوند به زبان پیامبرانشان آنها را لعنت کرد و سپس بلا همه آنها را فرا گرفت. الترغیب و الترهیب : 3/231/22.

رسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله : و اللّه ِ لَتَأمُرُنَّ بِالمَعروفِ و لَتَنهَوُنَّ عَنِ المُنکَرِ و لَتَأخُذُنَّ عَلى أیدی الظّالِمِ و لَتَأطُرُنَّهُ عَلَى الحَقِّ أطْرا ، أو لَیَضرِبَنَّ اللّه ُ بِقُلوبِ بَعضِکُم عَلى بَعضٍ ، ثُمَّ یَلعَنُکُم کما لَعَنَهُم . پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : به خدا سوگند که یا امر به معروف و نهى از منکر مى کنید و جلو ستمگر را مى گیرید و او را با زور هم که شده به راه حق مى کشانید و یا خداوند دلهاى شما را به جان یکدیگر مى اندازد، آن گاه همچنان که عالمان یهود و راهبان مسیحى را از رحمت خویش دور کرد، شما را نیز از رحمتش دور مى سازد. کنز العمّال : 5527 .

الترغیب و الترهیب عن عائشةَ : دَخَلَ عَلَیَّ النَّبِیُّ صلى الله علیه و آله فعَرَفتُ فی وَجهِهِ أن قَد حَضَرَهُ شَیءٌ ، فتَوَضَّأ و ما کَلَّمَ أحَدا ، فلَصِقتُ بِالحُجرَةِ أستَمِعُ ما یَقولُ ، فقَعَدَ عَلَى المِنبَرِ فحَمِدَ اللّه َ و أثنى عَلَیهِ و قالَ : یا أیُّها النّاسُ ، إنَّ اللّه َ یَقولُ لَکُم : مُروا بِالمَعروفِ و انهَوا عَنِ المُنکَرِ ، قَبلَ أن تَدعوا فلا اُجیبَ لَکُم ، و تَسألونی فلا اُعطِیَکُم ، و تَستَنصِرونی فلا أنصُرَکُم . الترغیب و الترهیب ( ـ به نقل از عایشه ـ )  : پیامبر صلى الله علیه و آله نزد من آمد. از چهره آن حضرت دریافتم که موضوعى پیش آمده است. آن گاه وضو ساخت و با هیچ کس سخنى نگفت. من گوشم را به دیوار اتاق چسباندم تا ببینم حضرت چه مى گوید. پیامبر صلى الله علیه و آله بر منبر نشست و حمد و ثناى خدا گفت و آن گاه فرمود: اى مردم! خداوند به شما مى فرماید: امر به معروف و نهى از منکر کنید پیش از آن که دعا کنید و دعایتان را مستجاب نکنم و از من بخواهید و به شما ندهم و از من یارى طلبید و یاریتان نرسانم. الترغیب و الترهیب : 3/233/29.

الترغیب و الترهیب : أنّ رسولَ اللّه ِ صلى الله علیه و آله قالَ : لا تَزالُ «لا إلهَ إلاّ اللّه ُ» تَنفَعُ مَن قالَها ، و تَرُدُّ عَنهُمُ العَذابَ و النِّقمَةَ ، ما لَم یَستَخِفّوا بِحَقِّها . قالوا : یا رَسولَ اللّه ِ ، و ما الاستِخفافُ بِحَقِّها ؟ قالَ : یَظهَرُ العَمَلُ بِمَعاصی اللّه ِ ، فلا یُنکَرُ ، و لا یُغَیَّرُ .  الترغیب و الترهیب : پیامبر خدا صلى الله علیه و آله فرمود: کلمه لا إله إلاّ اللّه پیوسته براى گویندگان آن سودمند است و عذاب و خشم الهى را از آنها دور مى سازد به شرط این که حقّ آن را سبک نشمارند. عرض کردند: اى رسول خدا! سبک شمردن حق آن چیست؟ فرمود: عمل به معاصى خدا آشکار شود و کسى اعتراض نکند و در صدد تغییرش برنیاید. الترغیب و الترهیب : 3/231/23.

الإمامُ علیٌّ علیه السلام( ـ مِن وَصِیَّتِهِ لِلحَسَنَینِ علیهما السلام بعدَأن ضَرَبَهُ ابنُ مُلجَمٍ -  ) : لا تَترُکوا الأمرَ بِالمَعروفِ و النَّهیَ عَنِ المُنکَرِ فَیُوَلّى عَلَیکُم شِرارُکُم ثُمَّ تَدعونَ فلا یُستَجابُ لَکُم .  امام على علیه السلام ( ـ در سفارش به حسنین علیهما السلام پس از ضربت خوردن توسط ابن ملجم )  فرمود : امر به معروف و نهى از منکر را رها مکنید که در این صورت بدان شما زمام امورتان را به دست مى گیرند و آن گاه هر چه دعا کنید، مستجاب نخواهد شد. نهج البلاغة: الکتاب47.

الإمامُ الصّادقُ علیه السلام( ـ و قَد کَتَبَ إلَى الشّیعَةِ ـ )  : لَیَعطِفَنَّ ذَوو السِّنِّ مِنکُم و النُهى عَلى ذَوی الجَهلِ و طُلاّبِ الرِّئاسَةِ ، أو لَتُصیبَنَّکُم لَعنَتی أجمَعینَ . امام صادق علیه السلام ( ـ در نامه اى به شیعیان ـ )  نوشت : باید افراد پخته و خردمند شما براى نادانان و ریاست طلبان دل بسوزانند [و نصیحت و ارشادشان کنند] و گر نه لعن و نفرین من به همه شما مى رسد. الکافی: 8/158/152.

الإمامُ الکاظمُ علیه السلام : لَتَأمُرونَ بِالمَعروفِ و لَتَنهَونَ عَنِ المُنکَرِ ، أو لَیُسـتَعمَلَنَّ عَلَیکُم شِرارُکُم فیَدعوا خِیارُکُم فلا یُستَجابُ لَهُم . امام کاظم علیه السلام : باید امر به معروف و نهى از منکر کنید، و گر نه نابکاران شما، زمام کارهایتان را به دست مى گیرند، آنگاه نیکانتان دعا کنند، ولى دعایشان مستجاب نشود. تهذیب الأحکام : 6/176/352.

 

رهایى از آن کسى است که فرمان برد و فرمان دهد

 قرآن

وَ إذْ قالَتْ اُمَّةٌ مِنْهُمْ لِمَ تَعِظُونَ قَوْما اللّه ُ مُهْلِکُهُمْ أوْ مُعَذِّبُهُمْ عَذابا شَدِیدا قالُوا مَعْذِرَةً إلَى رَبِّکُمْ وَ لَعَلَّهُمْ یَتَّقُونَ * فَلَمَّا نَسُوا ما ذُکِّرُوا بِهِ أنْجَیْنا الَّذِینَ یَنْهَوْنَ عَنِ السُّوءِ وَ أخَذْنا الَّذِینَ ظَلَمُوا بِعَذابٍ بَئِیسٍ بِما کانُوا یَفْسُقُونَ» .  (الأعراف آیات 164 ، 165)«و آن گاه که گروهى از ایشان گفتند: چرا قومى را پند مى دهید که خدا هلاکشان خواهد کرد و به عذابى سخت مبتلایشان خواهد ساخت؟ گفتند: تا ما را نزد پروردگارتان عذرى باشد و شاید که پرهیزگار شوند . چون اندرزى را که به آنها داده شده بود از یاد بردند، آنان را که از بدى نهى مى کردند نجات دادیم و ستمگران را به کیفر گناهى که مى کردند به عذابى سخت فرو گرفتیم».

نوشته شده در سه شنبه 93 مرداد 14ساعت ساعت 1:32 عصر توسط مشتعلی| نظر بدهید