حدیث

رسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله :تَقَرَّبوا إلَى اللّه ِ تَعالى بِبُغضِ أهلِ المَعاصی ، وَ القَوهُم بِوُجوهٍ مُکفَهِرَّةٍ ، و التَمِسوا رِضا اللّه ِ بِسَخَطِهِم ، و تَقَرَّبوا إلَى اللّه ِ بِالتَّباعُدِ مِنهُم . پیامبر خدا صلى الله علیه و آله :با نفرت از گنهکاران، به خداوند متعال نزدیک شوید و با این افراد با ترشرویى برخورد کنید و با خشم گرفتن بر آنان خشنودى خدا را بجویید و با دورى کردن از آنها به خدا نزدیک شوید.کنز العمّال : 5585 ، 5518.

الإمامُ علیٌّ علیه السلام : أمَرَنا رَسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله أن نَلقى أهلَ المَعاصی بِوُجوهٍ مُکفَهِرَّةٍ . امام على علیه السلام : رسول خدا صلى الله علیه و آله به ما دستور داد که با افراد گنهکار، با چهره اى درهم کشیده رو به رو شویم. الکافی : 5/59/10.

الإمامُ علیٌّ علیه السلام : أدنَى الإنکارِ أن تَلقى أهلَ المَعاصی بِوُجوهٍ مُکفَهِرَّةٍ . امام على علیه السلام : کمترین مرتبه نهى از منکر این است که با گنهکاران، با چهره درهم کشیده برخورد کنید. وسائل الشیعة : 11/413/1.

الإمامُ علیٌّ علیه السلام : خَیرُ العَمَلِ أن تَلقى أهلَ المَعاصی بِوُجوهٍ مُکفَهِرَّةٍ . امام على علیه السلام : بهترین کار این است که با گنهکاران، با ترشرویى برخورد کنید. تنبیه الخواطر : 2/124.

 الإمامُ الصّادقُ علیه السلام : ( ـ فی قولِهِ تَعالى : کَانُواْ لَا یَتَنَاهَوْنَ عَن مُّنکَرٍ فَعَلُوه ؛ المائده79‏  )  : أما إنَّهُم لَم یَکونوا یَدخُلونَ مَداخِلَهُم ، و لا یَجلِسونَ مَجالِسَهُم ، و لکِنْ کانوا إذا لَقُوهُم ضَحِکوا فی وُجوهِهِم و أنِسوا بِهِم .امام صادق علیه السلام ( ـ درباره آیه «و از کار زشتى که آن را مرتکب مى شدند یکدیگر را باز نمی داشتند...  )  فرمود : آنها اعمال گنهکاران را انجام نمى دادند و در مجالس و محافل آنها نمى نشستند، اما وقتى با آنها روبه رو مى شدند به صورتشان مى خندیدند و با ایشان گرم مى گرفتند. تفسیر العیّاشیّ : 1/335/161.

 الإمامُ الصّادقُ علیه السلام : إنَّ اللّه َ عَزَّ و جلَّ بَعَثَ مَلَکَینِ إلى أهلِ مَدینَةٍ لِیَقلِباها عَلى أهلِها ، فلَمَّا انتَهَیا إلَى المَدینَةِ وَجَدا رَجُلاً یَدعو اللّه َ و یَتَضَرَّعُ ... فَعادَ إلَى اللّه ِ تبارکَ و تعالى ، فقالَ : یا رَبِّ ، إنّی انتَهَیتُ إلَى المَدینَةِ فوَجَدتُ عَبدَکَ فُلانا یَدعوکَ و یَتَضَرَّعُ إلَیکَ ، فقالَ : امضِ لِما أمَرتُکَ بِهِ ؛ فإنَّ ذا رَجُلٌ لَم یَتَمَعَّرْ وَجهُهُ غَیظا لی قَطُّ !  امام صادق علیه السلام : خداوند عزّ و جلّ دو فرشته را فرستاد تا شهرى را بر سر مردمش واژگون کنند. چون به آن شهر رسیدند مردى را در حال دعا و تضرّع دیدند... پس یکى از آن دو نزد خداوند تبارک و تعالى برگشت و گفت: پروردگارا! من، به آن شهر رسیدم، اما دیدم فلان بنده ات تو را مى خواند و به درگاه تو زارى مى کند. خداوند فرمود: دستورى را که به تو دادم انجام ده. او مردى است که هرگز به خاطر من، چهره اش از خشم تغییر نکرده است! الکافی : 5/58/8.

الإمامُ الصّادقُ علیه السلام : ( ـ لِقَومٍ مِن أصحابِهِ ـ )  : إنَّهُ قَد حَقَّ لی أن آخُذَ البَریءَ مِنکُم بِالسَّقیمِ ، و کَیفَ لا یَحِقُّ لی ذلکَ و أنتُم یَبلُغُکُم عَنِ الرَّجُلِ مِنکُمُ القَبیحُ فلا تُنکِرونَ عَلَیهِ و لا تَهجُرونَهُ و لا تُؤذونَهُ حتّى یَترُکَ؟ ! امام صادق علیه السلام ( ـ خطاب به گروهى از یاران خود ـ ) فرمود : من حق دارم که بى گناه شما را به خاطر گناه کارتان مؤاخذه کنم؛ چگونه چنین حقّى نداشته باشم، حال آن که درباره کار زشت یکى از افراد خود خبردار مى شوید، امّا به او اعتراض نمى کنید و از او دورى نمى نمایید و اذیّتش نمى کنید تا از کار زشتش دست بردارد ؟! وسائل الشیعة : 11/415/4.

الإمامُ الصّادقُ علیه السلام : لَو أنَّکُم إذا بَلَغَکُم عَنِ الرَّجُلِ شَیءٌ تَمَشَّیتُم إلَیهِ فقُلتُم : یا هذا ، إمّا أن تَعتَزِلَنا و تَجتَنِبَنا ، و إمّا أن تَکُفَّ عَن هذا ، فإن فَعَلَ و إلاّ فَاجتَنِبوهُ . امام صادق علیه السلام : هر گاه خبردار شدید که مردى کار خلافى مى کند، نزد او بروید و بگویید: فلانى! یا از ما کناره گیرى و دورى کن، یا از این کار خلاف دست بردار. اگر دست برنداشت از او دورى کنید. وسائل الشیعة : 11/415/5.

بحار الأنوار عن الحارثِ بنِ المُغیرةِ : لَقِینی أبو عَبدِ اللّه ِ علیه السلام ... فَقالَ لی : أما لَتُحمَلَنَّ ذُنوبُ سُفَهائکُم عَلى عُلَمائکُم ... ما یَمنَعُکُم إذا بَلَغَکُم عَنِ الرَّجُلِ مِنکُم ما تَکرَهونَهُ ـ مِمّا یَدخُلُ بِهِ عَلَینا الأذى و العَیبُ عِندَ النّاسِ ـ أن تَأتُوهُ فتُؤنِّبوهُ و تَعِظوهُ ، و تَقولوا لَهُ قَولاً بِلیغا ؟ ! فقُلتُ لَهُ : إذا لا یَقبَلُ مِنّا و لا یُطیعُنا ؟ قالَ : فقالَ : فإذا فَاهجُروهُ عِندَ ذلکَ وَ اجتَنِبوا مُجالَسَتَهُ .  بحار الأنوار ( ـ به نقل از حارث بن مغیرة ـ )  : با امام صادق علیه السلام ملاقات کردم حضرت به من فرمود : قطعا گناهانِ نادانانِ شما بر دوش دانایانتان بار مى شود... چرا وقتى مى شنوید مردى از شما کار ناپسندى مى کند ـ کارى که موجب عیب و اذیّت ما نزد مردم مى شود ـ نزد او نمى روید و ملامت و موعظه اش نمى کنید و بى پروا و صریح با او حرف نمى زنید؟ عرض کردم: اگر حرف ما را نپذیرفت و اطاعتمان نکرد، چه کنیم؟ فرمود: در این صورت از او دورى کنید و از همنشینى با وى اجتناب ورزید. بحار الأنوار : 2/22/63.

 

 امر به منکر و نهى از معروف!

 قرآن

الْمُنَافِقُونَ وَ الْمُنَافِقَاتُ بَعْضُهُم مِّن بَعْضٍ یَأْمُرُونَ بِالْمُنکَرِ وَ یَنهَْوْنَ عَنِ الْمَعْرُوف‏ ؛ التوبة : 67  ( مردان و زنان منافق همه همانند یکدیگرند. به کارهاى زشت فرمان مى دهند و از کارهاى نیک باز مى دارند)

 حدیث

رسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله : کَیفَ بِکُم إذا فَسَدَت نِساؤکُم ، و فَسَقَ شَبابُکُم ، و لَم تَأمُروا بِالمَعروفِ و لَم تَنهَوا عَنِ المُنکَرِ ؟ ! ... کَیفَ بِکُم إذا أمَرتُم بِالمُنکَرِ و نَهَیتُم عَنِ المَعروفِ ؟ ! ... کَیفَ بِکُم إذا رَأیتُمُ المَعروفَ مُنکَرا و المُنکَرَ مَعروفا ؟ ! پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : چه حالى خواهید داشت آن گاه که زنانتان فاسد شوند و جوانانتان نابکار شوند و شما امر به معروف و نهى از منکر نکنید؟... چه حالى خواهید داشت آن گاه که به زشت کارى فرمان رانید و از خوبیها باز دارید؟... چه حالى خواهید داشت آن گاه که خوب را زشت شمرید و زشت را نیکو؟ تهذیب الأحکام : 6/177/359.

الإمامُ علیٌّ علیه السلام : إلَى اللّه ِ أشکو مِن مَعشَرٍ یَعیشونَ جُهّالاً ، و یَموتونَ ضُلاّلاً ... و لا عِندَهُم أنکَرُ مِنَ المَعروفِ ، و لا أعرَفُ مِنَ المُنکَرِ ! امام على علیه السلام : به خدا شکایت مى برم از گروهى که نادان زندگى مى کنند و گمراه مى میرند... و در نزد آنها چیزى زشت تر از نیکى و خوبتر از زشتى نیست! نهج البلاغة : الخطبة 17.

الإمامُ علیٌّ علیه السلام : إنَّهُ سَیَأتی عَلَیکُم مِن بَعدی زَمانٌ لَیسَ فیهِ شَیءٌ أخفى مِنَ الحَقِّ ، و لا أظهَرَ مِنَ الباطِلِ ... و لا فی البِلادِ شَیءٌ أنکَرَ مِنَ المَعروفِ ، و لا أعرَفَ مِنَ المُنکَرِ ! امام على علیه السلام : پس از من روزگارى بر شما فرا خواهد رسید که در آن زمان چیزى پنهانتر از حق و چیزى آشکارتر از باطل نیست... و در شهرها چیزى نا پسندتر از کار نیک و پسندیده تر از کار زشت وجود ندارد! نهج البلاغة : الخطبة 147.

الإمامُ الصّادقُ علیه السلام : وَیلٌ لِمَن یَأمُرُ بِالمُنکَرِ و یَنهى عَنِ المَعروفِ ! امام صادق علیه السلام : واى بر کسى که به زشت کارى فرمان مى دهد و از خوبیها باز مى دارد! الزهد للحسین بن سعید : 106/290.

الإمامُ الصّادقُ علیه السلام :  إنَّ رَجُلاً مِن خَثعَمٍ جاءَ إلى رَسولِ اللّه ِ صلى الله علیه و آله فقالَ : یا رَسولَ اللّه ِ ، أخبِرنی ... أیُّ الأعمالِ أبغَضُ إلَى اللّه ِ عَزَّ و جلَّ ؟ قالَ : الشِّرکُ بِاللّه ِ ، قالَ : ثُمّ ما ذا ؟ قالَ : قَطیعَةُ الرَّحِمِ ، قالَ : ثُمّ ما ذا ؟ قالَ : الأمرُ بِالمُنکَرِ و النَّهیُ عَنِ المَعروفِ . امام صادق علیه السلام : مردى از خثعم خدمت رسول خدا صلى الله علیه و آله آمد و عرض کرد: اى رسول خدا! به من بفرمایید... کدام کارها نزد خداوند عزّ و جلّ منفورتر است؟ حضرت فرمود: شرک ورزیدن به خدا. عرض کرد: سپس چه کارى؟ فرمود: بریدن پیوند خویشاوندى. عرض کرد: بعد چه کارى؟ فرمود: فرمان دادن به زشت کارى ها و بازداشتن از خوبیها. تهذیب الأحکام : 6/176/355.

برداشت از پایگاه اینترنتی احادیث با تشکر از محققین محترم

نوشته شده در سه شنبه 93 مرداد 14ساعت ساعت 1:30 عصر توسط مشتعلی| نظر بدهید