فرهنگی ،مذهبی

 

امام حسین (ع) بعد از شهادت برادر

در آن دوران دهساله که معاویه بر حکومت مسلط بود،

 امام حسین«ع»همواره یکى از معترضین سرسخت نسبت به

 سیاستهاى معاویه و دستگیریها و قتلهاى او بود و نامه‏هاى متعددى

 در انتقاد از رویه معاویه در کشتن حجر بن عدى و یارانش و

 عمرو بن حمق خزاعى که از وفاداران به على«ع»بودند و

 اعمال ناپسند دیگر او نوشت.در عین حال،حسین بن على«ع»

یکى از محورهاى وحدت شیعه و از چهره‏هاى برجسته و شاخصى بود

 که مورد توجه قرار داشت و همواره سلطه اموى از نفوذ شخصیت او

 بیم داشت.با مرگ معاویه در سال 60 هجرى،یزید نامه اى به حاکم مدینه

 نوشت و به او دستور داد که از امام حسین (ع ) براى یزید بیعت بگیرد

و اگر حاضر نشد او را به قتل برساند. اما سید الشهدا که فساد یزید و

 بى‏لیاقتى او را مى‏دانست،از بیعت امتناع کرد و براى نجات اسلام از بلیه

سلطه یزید که به زوال و محو دین مى‏انجامید،راه مبارزه را پیش گرفت.

از مدینه به مکه هجرت کرد.

امام حسین (ع) و دعوت کوفیان

در پى نامه نگاریهاى کوفیان و شیعیان عراق

 با آن حضرت و دعوت براى آمدن به کوفه،آن امام ابتدا

 مسلم بن عقیل را فرستاد و نامه‏هایى براى شیعیان کوفه

و بصره نوشت و با دریافت پاسخ کوفیان در بیعتشان با مسلم بن عقیل،

(در ابتدا مردم کوفه با مسلم بیعت کردند،

 مسلم نامه اى به امام حسین (ع ) نوشت و به ایشان

 اطلاع داد که به کوفه بیاید. امام حسین (ع ) با خانواده ویاران خود

در روز هشتم ذیحجه سال 60 هجرى از مکه به سوى عراق،حرکت کرد

در نتیجه بی وفایی و شکستن عهد و پیمان از طرف کوفیان و تنها گذاشتن

 مسلم (به علت دسیسه عبید الله که مردم را با پول خرید )

 عبیداللّه ، مسلم بن عقیل را دستگیر نموده و به شهادت رسانید.

 

بی وفایی کوفیان  

در نزدیکى کوفه بود که خبر پیمان شکنى مردم کوفه و شهادت مسلم را آوردند،.

عبیداللّه بن زیاد که با شهادت مسلم بر اوضاع کوفه تسلط پیدا کرده بود

 حر بن یزید ریاحى را براى زیر نظر گرفتن امام حسین (ع ) و همراهانش فرستاد.

 و سپس عمر بن سعد را با سى هزار نفر به کربلا اعزام نمود.

 او به عمر بن سعد وعده داده بود که اگر امام حسین (ع ) را به شهادت برساند،

 او را حاکم رى خواهد کرد.

عمر بن سعد که به طمع حکومت رى به کربلا آمده بود از هیچ ستمى فروگذار نکرد.

 دستور داد امام حسین (ع ) و یارانش را محاصره کنند و آب را بر روى آنان ببندند.

 یاران امام حسین (ع ) که از شجاع ترین افراد بودند روز دهم محرم (عاشورا)

 در حالى که بیش از 72 تن نبودند یکى پس از دیگرى در دفاع از امام زمان خود

 یعنى امام حسین (ع ) با عزت و آزادگى به شهادت رسیدند.

 حر بن یزید ریاحى نیز که ستمگرى سپاه عمر سعد و حقانیت امام حسین (ع )

 را مشاهده کرد به سپاه امام پیوست و به شهادت رسید.

واقعه کربلا گرچه از نظر زمان کوتاه بود و تنها یکروز از صبح تا عصر

 به طول انجامید اما لحظه لحظه آن درس شهامت و ایثار و فدا کارى ،

 ایمان و اعتقاد و اخلاص بود.

 واقعه کربلا دانشگاهى است که از طفل شیرخوار (علی اصغر )

امام حسین (ع) امام آنها ، نوه پیامبرشان، فرزند امام اولشان،

که هیهات من الذ لة سر می داد د

و می فرمود من برای اصلاح امت جدم ،امر به معروف و

نهی از منکر و اقامه نماز بپا خواسته ام ،

 قیام ایشان درسیست برای شهامت ,ایثار, فدا کارى ، ایمان و اعتقاد و اخلاص بود.

تا پیرمرد محاسن سفیدش (حبیب ابن مظاهر )

 به بشریت درس آزادگى مى آموزد.

 خون هاى مطهر امام حسین (ع ) و یارانش به اسلام حیات تازه بخشید

 و زمینه سرنگون شدن دودمان فاسد اموى را فراهم آورد.

امام حسین علیه السلام روز دهم محرم سال 61 هجرى ،

 در سن 57 سالگى در کربلا به شهادت رسید.

 مرقد ایشان و برادر فداکارش اباالفضل و فرزندان و یارانش

در شهر کربلا در کشور عراق قرار دارد.

.فضایل این امام شهید،بیش از آن است که در این مختصر

 بگنجد،چرا که او آویزه عرش الهى و پرورده دامن رسول خداست.

پیامبر خدا«ص»در باره‏اش فرمود:قسم به آنکه مرا بحق به پیامبرى

 فرستاد،حسین بن على در آسمان بزرگتر از زمین است و بر سمت راست

 عرش الهى نوشته  شده است«انّ الحسین مصباح الهدى و سفینة نجا ة)

سخنان گهر بار اما م حسین (ع)



نوشته شده در یکشنبه 93 خرداد 25ساعت ساعت 1:24 عصر توسط مشتعلی| نظر بدهید

مرجع دریافت قالبها و ابزارهای مذهبی
By Ashoora.ir & Night Skin