امامت در قرآن

کلمه «امام» و جمع آن «ائمّه»

 مجموعاً دوازده بار در قرآن

 به کار رفتهکه هفت بار آن به صورت مفرد آمده

 و پنج بار به شکل جمع؛

بقره   124

    قالَ إِنِّی جاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِماما ً

خداوند متعال به حضرت ابراهیم فرمود:

 من تو را پیشوای مردم قراردادم.

سوره مائده آیه 3

    «الیوم اکملت لکم دینکم و اتممت علیکم نعمتى

 و رضیت لکم الاسلام دینا»  

 نظرات شیعه و سنى در شان نزول

 این آیه وارد شده است .

 نشان مى‏دهد که این آیه درباره موضوع

غدیر خم بوده و امامت حضرت علی (ع).

احقاف/ 12- هود/ 17- حجر/ 79-

یس/ 12- انبیاء/ 73، فرقان/ 74،

قصص/ 50، سجده/ 24- توبه/ 12-

 قصص/ 41- اسراء/ 71    .

      کسی که به او اقتدا می    ‎شود و در کارها پیشواست،

به مقتدا و پیشوا و رهبر «امام» گویند
از مجموع آیاتی که ذکر شد

به کمک معانی لغوی

نوشته شده در چهارشنبه 93 اردیبهشت 31ساعت ساعت 11:46 صبح توسط مشتعلی| نظر بدهید