فرهنگی ،مذهبی

احتمال بدهد که موفقیت امام صد در صد است . چون تمام مردم که مردم کوفه نبودند .

 اگر مردم شام را که قطعا به آل ابوسفیان وفادار بودند به تنهائى در نظر مى گرفتند ,

 کافى بود که احتمال پیروزى را صدى پنجاه تنزل دهد , به این جهت که همین مردم شام

 بودند که در دوران خلافت امیرالمومنین با مردم کوفه در صفین روبرو شدند و توانستند

 هجده ماه با مردم کوفه بجنگند , کشته بدهند و مقاومت کنند . ولى به هر حال , صداى

 چهل یا صدى سى احتمال موفقیت هست . مردمى اعلام آمادگى مى کنند و امام به دعوت

 آنها پاسخ مثبت مى دهد . این , یک حد معینى از ارزش را داراست که همان حد عادى است .

 یعنى بسیارى از افراد عادى در چنین شرایطى پاسخ مثبت مى دهند .

ولى عامل تقاضاى بیعت و امتناع امام , که از همان روزهاى اول ظاهر شد , ارزش بیشترى

 نسبت به مسئله دعوت , به نهضت حسینى مى دهد . به جهت اینکه روزهاى اول است , هنوز

 مردمى اعلام یارى و نصرت نکرده اند , دعوت و اعلام وفادارى نکرده اند . یک حکومت جابر

 و مسلط , حکومتى که در بیست سال گذشته , در دوران معاویه خشونت خودش را به حد اعلا

 نشان داده است ,تقاضاى بیعت مى کند .معاویه مخصوصا در ده سال دوم حکومت و سلطنت خود

 به قدرى خشونت نشان داده که به اصطلاح , تسمه از گرده همه کشید . کارى کرد که در تمام قلمرو

 او حتى مدینه طیبه و مکه معظمه در نمازهاى جمعه على بن ابى طالب را على رووس الاشهاد به

 عنوان یک عمل عبادى لعنت مى کردند . و اگر صداى کسى در می آمد , دیگر اختیار سرش را

نداشت , سرش از خودش نبود .

آنچنان تسمه از گرده ها کشیده بود که در اواخر عهد او نام على را بر زبان آوردن جرم بود . این

 , متن تاریخ است . اگر مى خواستند بگویند على بن ابى طالب , با اشاره و بیخ گوشى مى گفتند .

 کار به آنجا کشیده بود که اگر حدیثى مربوط به على بود و در آن , فضیلتى ولو کوچکترین فضیلت

 از على گنجانده شده بود , محدثین و راویها که احادیث را براى یکدیگر روایت مى کردند , در

 صندوق خانه هاى خلوت , پرده ها را مى  آویختند , درها را مى بستند , یکدیگر را قسم مى دادند

 که این را فاش نکنى , از قول من همه جا نقل نکنى , اگر مى خواهى روایت کنى براى آدمى

 روایت کن که صد درصد راوى باشد و جذب بکند و افشا نکند .

در یک چنین شرایط سختى , جانشین همین آدم , خلیفه شده است و از او جوانتر , مغرورتر ,

 سفاکتر و بى سیاست تر که حتى ملاحظات سیاسى را هم نمى کند . آن وقت ,  نه گفتن د

ر مقابل چنین قدرتى کار کوچکى نیست ( باید بیعت بکنى ! خیر , بیعت نمى کنم , تمام وجودم

را اگر قطعه قطعه بکنید , بیعت نمى کنم . ) , از این نظر که مى بینیم در این حال امام به

تنهایى و بشخصه در مقابل تقاضاى نامشروع یک قدرت بسیار بسیار جبار ایستاده است بدون

 اینکه نامى از اعوان و انصار باشد , حتى صدى ده هم احتمال موفقیت باشد , از این نظر

 که حاضر نیست راى و عقیده خودش را بفروشد , تظاهر بکند . چون بعدها تاریخ نخواه

د گفت حسین به زور و جبر بیعت کرد . همین هایى که بیعت را به جبر مى گیرند ,

تاریخ را هم به زور پول مى سازند , همانطور که ساختند .

معاویه و اطرافیانش قسمتى از بیت المال مسلمین را به اصطلاح امروز صرف اجیر

کردن و استخدام روحانیت آنروز مى کردند . راویهاى بى بند و بار , بى عقیده و

 بى ایما ن را با زور پول مى خریدند و آنها



نوشته شده در دوشنبه 92 آبان 20ساعت ساعت 12:54 عصر توسط مشتعلی| نظر بدهید

مرجع دریافت قالبها و ابزارهای مذهبی
By Ashoora.ir & Night Skin