فرهنگی ،مذهبی
سوره بقره آیه 183 یَأَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُواْ کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیَامُ کَمَا کُتِبَ عَلىَ الَّذِینَ مِن قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُون اى کسانى که ایمان آورده اید روزه بر شما واجب شده همانطور که بر اقوام قبل از شما واجب شده بود و این دستور براى آن است که پاک و پرهیزکار شوید سوره بقره آیه 184 أَیَّامًا مَّعْدُودَاتٍ فَمَن کاَنَ مِنکُم مَّرِیضًا أَوْ عَلىَ سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَیَّامٍ أُخَرَ وَ عَلىَ الَّذِینَ یُطِیقُونَهُ فِدْیَةٌ طَعَامُ مِسْکِینٍ فَمَن تَطَوَّعَ خَیرًْا فَهُوَ خَیرٌْ لَّهُ وَ أَن تَصُومُواْ خَیرٌْ لَّکُمْ إِن کُنتُمْ تَعْلَمُون چند روز معیّنى را باید روزه دار باشید و هر کدام از شما بیمار یا مسافر باشد، روزهاى دیگر را به جاى آن روزه بگیرد، و آنان که طاقت روزه گرفتن ندارند، به جاى آن مسکینى را طعام دهند و هر که از روى اطاعت پروردگار خوبى کند براى او بهتر است و اگر بدانید روزه گرفتن براى شما بهتر است . سوره بقره آیه 185 شهَْرُ رَمَضَانَ الَّذِى أُنزِلَ فِیهِ الْقُرْءَانُ هُدًى لِّلنَّاسِ وَ بَیِّنَاتٍ مِّنَ الْهُدَى وَ الْفُرْقَانِ فَمَن شَهِدَ مِنکُمُ الشهَّْرَ فَلْیَصُمْهُ وَ مَن کَانَ مَرِیضًا أَوْ عَلىَ سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَیَّامٍ أُخَرَ یُرِیدُ اللَّهُ بِکُمُ الْیُسْرَ وَ لَا یُرِیدُ بِکُمُ الْعُسْرَ وَ لِتُکْمِلُواْ الْعِدَّةَ وَ لِتُکَبرُِّواْ اللَّهَ عَلىَ مَا هَدَئکُمْ وَ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُون ماه رمضان ماهى است که قرآن در آن نازل شده همان قرآنى که هدایت کننده مردم و داراى دلایل روشن هدایت و معیارهاى سنجش حق و باطل است. بنا براین هر کدام از شما این ماه را درک کرد، باید روزه بگیرد و آنها که بیمار و یا مسافرند، روزهاى دیگر را به جاى آن روزه بگیرند. خداوند براى شما راحتى را می خواهد و زحمت را نمی خواهد تا شما تعداد این روزها را کامل کنید و خدا را براى آنکه شما را هدایت کرده به بزرگى یاد کنید شاید شکرگزارى کنید . سوره بقره آیه 187 أُحِلَّ لَکُمْ لَیْلَةَ الصِّیَامِ الرَّفَثُ إِلىَ نِسَائکُمْ هُنَّ لِبَاسٌ لَّکُمْ وَ أَنتُمْ لِبَاسٌ لَّهُنَّ عَلِمَ اللَّهُ أَنَّکُمْ کُنتُمْ تخَْتَانُونَ أَنفُسَکُمْ فَتَابَ عَلَیْکُمْ وَ عَفَا عَنکُمْ فَالَْنَ بَاشِرُوهُنَّ وَ ابْتَغُواْ مَا کَتَبَ اللَّهُ لَکُمْ وَ کلُُواْ وَ اشْرَبُواْ حَتىَ یَتَبَینََ لَکُمُ الْخَیْطُ الْأَبْیَضُ مِنَ الخَْیْطِ الْأَسْوَدِ مِنَ الْفَجْرِ ثُمَّ أَتِمُّواْ الصِّیَامَ إِلىَ الَّیْلِ وَ لَا تُبَاشِرُوهُنَّ وَ أَنتُمْ عَکِفُونَ فىِ الْمَسَاجِدِ تِلْکَ حُدُودُ اللَّهِ فَلَا تَقْرَبُوهَا کَذَالِکَ یُبَینُِّ اللَّهُ ءَایَاتِهِ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَّقُون در شبِ روزهایى که روزه دار هستید، آمیزش با زنانتان براى شما حلال شد. آنان براى شما لباسند و شما براى آنان لباسید. خدا می دانست که شما [پیش از حلال شدن این کار] به خود خیانت می کردید، پس توبه شما را پذیرفت و از شما در گذشت. اکنون [آزاد هستید که] با آنان آمیزش کنید و آنچه را خدا [در این کار] براى شما مقرّر داشته [از فضیلت، ثواب، پاکدامنى از حرام و فرزند شایسته] طلب کنید. و بخورید و بیاشامید تا رشته سپید [صبح] از رشته سیاه [شب] براى شما آشکار شود سپس روزه را تا شب به پایان برید. و در حالى که در مساجد معتکف هستید با زنان آمیزش نکنید. اینها حدود خداست، به آنها نزدیک نشوید. خدا این گونه آیاتش را براى مردم بیان می کند تا [از مخالفت اوامر و نواهى او] بپرهیزند . سوره بقره آیه 196 وَ أَتِمُّواْ الحَْجَّ وَ الْعُمْرَةَ لِلَّهِ فَإِنْ أُحْصِرْتُمْ فَمَا اسْتَیْسَرَ مِنَ الْهَدْىِ وَ لَا تحَْلِقُواْ رُءُوسَکُمْ حَتىَ یَبْلُغَ الْهَدْىُ محَِلَّهُ فَمَن کاَنَ مِنکُم مَّرِیضًا أَوْ بِهِ أَذًى مِّن رَّأْسِهِ فَفِدْیَةٌ مِّن صِیَامٍ أَوْ صَدَقَةٍ أَوْ نُسُکٍ فَإِذَا أَمِنتُمْ فَمَن تَمَتَّعَ بِالْعُمْرَةِ إِلىَ الحَْجِّ فَمَا اسْتَیْسَرَ مِنَ الْهَدْىِ فَمَن لَّمْ یجَِدْ فَصِیَامُ ثَلَاثَةِ أَیَّامٍ فىِ الحَْجِّ وَ سَبْعَةٍ إِذَا رَجَعْتُمْ تِلْکَ عَشَرَةٌ کاَمِلَةٌ ذَالِکَ لِمَن لَّمْ یَکُنْ أَهْلُهُ حَاضِرِى الْمَسْجِدِ الحَْرَامِ وَ اتَّقُواْ اللَّهَ وَ اعْلَمُواْ أَنَّ اللَّهَ شَدِیدُ الْعِقَاب حج وعمره را براى خدا به پایان برید، و اگر [به علتى] از انجام آن ممنوع شدید، آنچه را از قربانى براى شما میسر است [ قربانى کنید و از احرام در آیید ] و سر خود را نتراشید تا قربانى به محلش برسد و از شما اگر کسى بیمار بود یا در سرش ناراحتى و آسیب داشت [و ناچار بود سر بتراشد، جایز است سر بتراشد و] کفّاره اى چون روزه، یا صدقه یا قربانى بر عهده اوست. و هنگامى که [از علل ممنوعیّت] در امان بودید، پس هر که با پایان بردن عمره تمتّع به سوى حج تمتّع رود، آنچه از قربانى میسر است [قربانى کند]. و کسى که قربانى نیابد، سه روزْ روزه در همان سفر حج و هفت روزْ روزه هنگامى که بازگشتید بر عهده اوست این ده روز کامل است [و قابل کم و زیاد شدن نیست]. این وظیفه کسى است که [خود و] خانواده اش ساکن و مقیم [منطقه] مسجد الحرام نباشد. و از خدا پروا کنید و بدانید که خدا سخت کیفر است .
By Ashoora.ir & Night Skin
درباره وبلاگ
پیوندهای روزانه
آرشیو مطالب
سایر امکانات