خلاصه ای از زندگی امام جواد تقی علیه السلام

            امام نهم شیعیان                          

                                                                             
نام : محمد
لقب : جواد ، تقی ، مرتضى منتجب، مختار، قانع و عالِم
کنیه : ابوجعفر ثانى
نام پدر : علی
نام مادر : سبیکه، یا سکینه مرسیه و یا درّه که حضرت رضا(ع) او را خیزران نامید
تاریخ ولادت : 10 یا 15 رجب سال 5 19ه.ق
محل ولادت : مدینه طیبه
مدت امامت : 17 سال
مدت عُمر : 25 سال
تاریخ شهادت : 30 ذیقعده سال 220 ه ق
علت شهادت : مسمومیت به زهر  توسط( همسرش ام فضل)
نام قاتل : معتصم عباسی با همراهی مستقیم همسرش ام فضل
محل دفن : کاظمین عراق
تعداد فرزندان : 4 پسر و 4 دختر

همسران : ام فضل وسمانه مغربیه

منصب: معصوم یازدهم و امام نهم شیعیان    .

ولادت
نهمین امام شیعیان نام مبارکش محمد است

و القاب و کنیه‌های فراوانی دارد؛ مشهورترین لقبش جواد و هادی است

 و معروف‌ترین کنیه‌اش ابوجعفر.
امام جواد علیه السلام در 10 ماه رجب سال 195 هجری قمری در مدینه

چشم به دنیا گشود. پیشگویی ولادت آن امام از زبان پدر بزرگوارش چندین

بار مطرح شده بود. ولادت امام جواد همچون ولادت سایر ائمه

معصومین علیهم السلام با ویژگی‌های مخصوصی همراه بوده است.

مادر بزرگوار امام جواد علیه السلام خیزران نام دارد؛

زنی از خاندان ماریه قبطیّه یکی از همسران رسول خدا صلی الله علیه و آله.

دوران امامت امام محمد تقی (ع)
دوران کودکی امام جواد علیه السلام از دوران شیرخوارگی تا زمانی که

 در سن هفت سالگی به امامت رسید،

با حوادث گوناگون آمیخته است.

با شهادت امام رضا علیه السلام و به امامت رسیدن امام جواد

در سن کودکی، یکی از موضوعاتی که حتی برخی از یاران

 امام هشتم را دچار شک و تردید کرد، کم‌ سن‌ و‌ سالی امام جواد

جهت مقام امامت بود. به همین دلیل در مواردی

 امام رضا علیه السلام و در موارد دیگری،

خود امام جواد به تبیین آن پرداختند و به شبهه‌ها پاسخ گفتند.
اگر چه امام جواد علیه السلام نسبت به سایر امامان در سن بسیار

 کمی به امامت رسید، اما دوران هفده ساله‌ی امامت او،

دورانی نسبتاً طولانی و پر حادثه است.

جایگاه امام نزد خدا
امام جواد علیه السلام به دلیل قابلیت و لیاقت و بهره‌مندی از موهبت الهی

از جایگاهی رفیع در پیشگاه خداوند، پیامبر اکرم، پدر بزرگوارش و تمام کسانی

 که بهره‌ای از شناخت امام دارند برخوردار است.

 اگر چه دشمنان دین و حاکمان معاصر امامان معصوم علیهم السلام

همواره در مقام توطئه و سرکوب و تحقیر آنان بوده اند،

 اما حقانیت و صداقت و نورانیت امامان شیعه پیوسته نقشه‌های دشمنان

 را خنثی و بی‌تأثیر می‌ساخته است و در برخی موارد، حتی دشمنان تحت

تاثیر وجود پر برکت آنان قرار می‌گرفته‌اند.

ازدواج امام محمد تقی (ع)

پس از شهادت امام رضا (ع) مأمون با امام محمدتقى (ع) رفتار نیکویى را

 در پیش گرفت و دخترش، ام الفضل را به عقد آن حضرت درآورد و آن

 حضرت را بر همه اطرافیان خویش اعم از عباسیان و علویان ترجیح وبرترى داد؛

 اما معتصم عباسى با این که در ظاهر با آن حضرت، با اکرام و اعزاز رفتار مى‏کرد،

 ولى در واقع دشمنى آن حضرت و آل على را در سینه داشت و

 در صدد تحقیر و نابودى آنان بر مى‏آمد

امام جواد علیه السلام نیز با هوشمندی و درایت مخصوص‌به‌خود، در برخورد

 با حاکم ستمگر عباسی، مامون ، که قاتل پدرش امام رضا علیه السلام بود

 به گونه‌ای عمل نمود که مامون نیز افتخار خویش را در انتخاب او برای ازدواج

با دخترش ((ام فضل (لبابه)|ام فضل ))می‌دید.
در دوران زندگی مشترک امام جواد علیه السلام با ام فضل (تا هنگام شهادت)

حوادث گوناگونی اتفاق افتاده است.

نوشته شده در چهارشنبه 93 تیر 11ساعت ساعت 1:34 عصر توسط مشتعلی| نظر بدهید