رویدادهاى مهم :

1. زندانى و مسموم شدن امام‏کاظم(ع)، پدر امام‏رضا(ع)،

 به‏دستور هارون‏الرشید.

2. جنگ خونین میان مأمون و امین، فرزندان هارون الرشید،

و نذر مأمون مبنى بر واگذارىِ أمر خلافت به افضل آل ابى‏طالب (ع)

در صورت پیروزى بر امین.

3. پیروزىِ مأمون بر امین و گسترش سیطره مأمون بر آفاق اسلامى

 و قصد ظاهرى او بر وفاى به نذر.

4. درخواست مأمون از امام رضا(ع) براى رفتن از مدینه

به خراسان، درسال 200 هجرى.

5. حرکت امام رضا (ع) از مدینه و گذشتن از شهرهاى بصره،

 بغداد، قم و نیشابور و رسیدن به مرو (مقر حکومت مأمون).

6. استقبال بى‏نظیر مسلمانان شهرهاى بین راه (مانند قم و نیشابور)

 از امام‏رضا(ع) و ظهور کرامات و معجزات فراوان از آن حضرت.

7. استقبال مأمون از امام رضا (ع) و مراعات احترام آن حضرت و

 مقدم داشتن ایشان بر علویان و عباسیان.

8. وادار کردن امام رضا (ع)، توسط مأمون براى پذیرش ولایت‏عهدى.

9. پذیرفتن امام رضا (ع)، ولایت‏عهدىِ مأمون را مشروط بر عدم

 دخالت در امور کشوردارى، در سال 201 هجرى.

10. ضرب سکه به‏نام امام‏رضا(ع) و خواندن خطبه به‏نام آن‏حضرت،

 در منابر و محافل، و بزرگ آوازه نمودن مقام ایشان در شهرهاى

 مختلف اسلامى به‏دستور مأمون.

11. تزویج ام حبیبه، دختر مأمون به امام رضا (ع) و نامزدىِ

ام الفضل براى امام‏محمد تقى (ع)، توسط مأمون عباسى.

12. دستور مأمون به مردم مبنى بر کنار گذاشتن بدعت عباسیان در

 پوشیدن لباس سیاه و تغییر آن به جامه سبز.

13. تشکیل جلسه‏هاى مناظره امام رضا (ع) با رؤساى مذاهب وادیان

 (مسیحیت، یهودیت، صابئین، زرتشتى و...) درباره مسائل کلامى، به دستور مأمون.

14. انتقال مقر خلافت و تشکیلات حکومتىِ مأمون از مرو به

بغداد به خواست امام رضا (ع).

15. خروج امام رضا (ع) به همراه مأمون، فضل بن سهل و تمامىِ

 دست اندر کاران حکومتى از مرو.

16. سوءقصد به فضل بن سهل و کشته شدن او در حمام سرخس، به

 توطئه مأمون، در سال 203 هجرى.

17. نصیحت امام رضا (ع) به مأمون در مراعات شؤونات دینى و مردمى.

18. حسد وکینه تدریجىِ مأمون به امام رضا (ع) و پنهان نگه داشتن آن.

19. مسمومیت و شهادت امام رضا (ع) به دستور پنهانىِ مأمون،

در روز آخر صفر سال 203 هجرى.

20. سوگوارى و غمگین شدن ظاهرىِ مأمون در شهادت امام رضا (ع)

و به خاک‏سپارى آن حضرت در کنار قبر هارون الرشید،

در قریه سناباد، از دهستان نوقان (مشهد کنونى). 

کلمات حکمت‌آمیز امام  رضا (ع)
امام فرمودند : دوست هرکس عقل اوست و دشمن هرکس

جهل و نادانی و حماقت است.
امام فرمودند : علم و دانش همانند گنجی می‌ماند که کلید آن

سئوال است، پس بپرسید. خداوند شما را رحمت کند زیرا در این

امرچهار طایفه دارای اجر می‌باشند :
1- سئوال کننده
2- آموزنده
3- شنونده
4- پاسخ دهنده
امام فرمودند : مهرورزی و دوستی با مردم نصف عقل است.
امام فرمودند : چیزی نیست که چشمانت آنرا  بنگرد مگر آنکه در

 آن پند و اندرزی است.
امام فرمودند : نظافت و پاکیزگی از اخلاق پیامبران است.

تاریخ و سبب شهادت:

 آخر ماه صفر سال 203 هجرى به وسیله زهرى که

 مأمون عباسى در خراسان به آن‏حضرت خورانید.

حضرت رضا (ع) در هنگام شهادتش، 55 ساله بود.
در نحوه به شهادت رسیدن امام نقل شده است که مأمون به یکی از خدمتکاران

 خویش دستور داده بود تا ناخن‌های دستش را بلند نگه دارد و بعد به او دستور داد

تا دست خود را به زهر مخصوصی آلوده کند و در بین ناخن‌هایش زهر قرار دهد و

 اناری را با دستان زهر‌آلودش دانه کند و او دستور مأمون را اجابت کرد.

مأمون نیز انار زهرآلوده را خدمت حضرت گذارد و اصرار کرد که امام ازآن انار تناول کنند.

اما حضرت از خوردن امتناع فرمودند و

مأمون اصرار کرد تا جایی‌که حضرت را تهدید به مرگ نمود

و حضرت به جبر, قدری از آن انار مسموم تناول فرمودند.

 بعد از گذشت چند ساعت زهر اثر کرد و حال حضرت دگرگون گردید

و سرانجام پس از مبارزه و تلاش فراوان بر علیه خلافت بی عباس

صبح روز بعد در سحرگاه روز 29 صفر سال 203 هجری قمری

درسن 55 سالگی سر انجام به دست مأمون به شهادت رسید و

در قریه سناباد دفن شد و مرقدش زیارتگاه مسلمانان پارسا و

شیعیان جهان گشت. 

منابع:
1-  منتهی الاامال
2- منتهی الاامال
3- سوره مریم آیه 30
4- عیون اخبارالرضا  جلد 1  صفحه 21
5- اعلام الوری  صفحه 314
6-اعلام الوری  صفحه 315
7- اصول کافی جلد 6  صفحه 383
8- مناقب جلد 4  صفحه

نوشته شده در سه شنبه 93 تیر 10ساعت ساعت 7:46 عصر توسط مشتعلی| نظر بدهید