خلاصه ای از زندگی امام موسی کاظم     )ع)

               امام هفتم شیعیان
نام : موسی
لقب : کاظم
کنیه : ابوالحسن ،ابوابر اهیم
نام پدر : جعفر علیه السلام
نام مادر : حمیده
تاریخ ولادت : 7 ماه صفر
محل ولادت : مدینه طیبه
مدت امامت : 35 سال
مدت عُمر : 55 سال
تاریخ شهادت : 25 ماه رجب
علت شهادت : خرمای زهرآلود
نام قاتل : هارون یحیی برمکی سندی
محل دفن : کاظمین
تعداد فرزندان : 18 پسر و 19 دختر

 

 

تولد

نام امام هفتم ما ، موسی و لقب آن حضرت کاظم،

     شیعیان و دوستداران به ایشان

لقب « باب الحوائج »  داده اند.

چون هر حاجت شرعی داشته باشی ایشان آن را به حول قوه الهی

برآورده می سازد

 

کنیه آن امام " ابوالحسن " و " ابوابراهیم " است.

تولد امام موسی  کاظم ( ع ) روز یکشنبه هفتم ماه

صفر سال 128هجری در " ابواء " اتفاق افتاد .

 

صفات ظاهری و باطنی و اخلاق آن حضرت

صورتش نورانی و گندمگون و رنگ مویش سیاه و انبوه بود.

حضرت کاظم ( ع ) دارای قامتی معتدل بود      

 

 

بدن شریفش از زیادی عبادت ضعیف شد ،

ولی همچنان روحی قوی و قلبی  تابناک داشت .

    .    . امام کاظم به تصدیق همه مورخان ، به زهد و عبادت بسیار معروف بوده

حضرت کاظم ( ع ) دارای قامتی معتدل بوده  است .

موسی بن جعفر از عبادت و سختکوشی به " عبد صالح " معروف

و در سخاوت و بخشندگی مانند نیاکان بزرگوار خود بود.

حضرت امام موسی بن جعفر ( ع )کیسه های پول ر ا بصورت  

سیصد دیناری و چهارصد دیناری  و دو هزار دیناری در می آور د

 و بین ناتوانان و نیازمندان تقسیم می کرد .

او پنهان و آشکار به آنها کمک می کرد .

برخی از فقرای مدینه او را شناخته بودند اما بعضی 

پس از تبعید حضرت از مدینه به بغداد ، به کرم و

بزرگواریش پی بردند و آن وجود عزیز را شناختند .

از حضرت موسی کاظم روایت شده است که فرمود:

پدرم ( امام صادق (ع ) ) پیوسته مرا به سخاوت داشتن و کرم کردن سفارش می کرد.

امام ( ع ) با آن کرم و بزرگواری و بخشند گی خود لباس خشن بر تن می کرد ،  

و این خود نشان بلندی  روح و صفای باطن و بی اعتنایی آن امام به زرق

 و برقهای  گول زننده دنیا بود .

امام موسی کاظم ( ع ) نسبت به زن و فرزندان و زیردستان 

 

بسیار با عاطفه و مهربان بود . همیشه در اندیشه فقرا و بیچارگان بود ،

امام کاظم ( ع ) به تلاوت قرآن مجید انس زیادی داشت .

قرآن را با صدایی حزین و خوش تلاوت می کرد .

آن چنان که مردم در اطراف خانه آن حضرت گرد می آمدند و

از روی  شوق و رقت گریه می کردند .

اما بدخواهانی بودند که آن حضرت و اجداد گرامیش را روی در

روی بد می گفتند و سخنانی دور از ادب به زبان می راندند ،

ولی  آن حضرت با بردباری و شکیبایی با آنها روبرو می شد ،

و حتی  گاهی با احسان آنها را به ر اه  می آورد ،و آنان را

 با اد ب واحسان خود  تنبیه می فرمود .و لقب حضر ت که

 (کاظم) بود ، یعنی : نگهدارنده و فروخورنده خشم.

رفتار حکیمانه و صبورانه آن حضرت ( ع ) کم کم 

بر آنان حقانیت خاندان عصمت و اهل بیت ( ع ) را روشن می ساخت ،

از ابوحنیفه نقل شده است که گفت :

او را در کودکی دیدم و از او پرسشهایی کردم چنان پاسخ داد که

 گویی از سرچشمه ولایت سیراب شده است . براستی  امام موسی بن جعفر ( ع )

 فقیهی  دانا و توانا و متکلمی مقتدر و زبردست بود

محمد بن نعمان نیز می گوید :

موسی بن جعفر را دریایی بی پایان دیدم که می جوشید و می خروشید

و بذرهای دانش به هر سو می پراکند.

دوران امامت

امام موسی  کاظم ( ع ) از  حدود 21سالگی بر اثر وصیت پدر    

بزرگوار و امر خداوند متعال به مقام بلند امامت رسید.

مدت امامت آن حضرت سی و پنج سال و اندکی بود .

امام هفتم حضرت موسی بن جعفر ( ع ) مقارن بود          دوران امامت

با سالهای  آخر خلافت منصور عباسی و در دوره خلافت هادی و

سخت ترین دوران که عمر آن حضرت به شمار می رود سیزده سال از

. دوران خلافت هارون بود که خیلی زجر کشید ند. و زندانی شدند

همیشه غل و زنجیر بر تن داشت

نوشته شده در یکشنبه 93 تیر 8ساعت ساعت 6:52 عصر توسط مشتعلی| نظر