رویدادهاى مهم:

1. از دست دادن جدّش، پیامبر اسلام (ص)، در سال یازدهم هجرى.
2. فشارهاى روانى مخالفان بر پدر و مادرش، پس از رحلت پیامبر اسلام (ص).
3. از دست دادن مادر خود، فاطمه زهرا (س)، در سال یازدهم هجرى.
4. حضور در برخى از جنگ‏هاى مسلمانان علیه مشرکان، در عصر

     خلیفه دوم و خلیفه سوم.
5. ایجاد مهمان‏پذیر (مضیف) براى پذیرایى از مهمانان و مستمندان.
6. آبرسانى به خلیفه سوم، عثمان بن عفّان (که در محاصره

     انقلابیون مسلمان قرار داشت).
7. همراهى با پدرش، حضرت على (ع)، در تصدىِ خلافت اسلامى،

     پس از کشته شدن عثمان بن عفّان به دست انقلابیون.
8. فرماندهىِ لشکر در جنگ‏هاى جمل، صفین و نهروان، در رکاب حضرت على(ع).
9. از دست دادن پدرش، حضرت على (ع)، در 21 رمضان سال 40 هجرى.
10. تصدىِ غسل، نماز و دفن پیکر امام على (ع) و پنهان نمودن قبرش از چشم مردم.
11. بیعت مردم با امام حسن (ع) در مسجد کوفه، پس از شهادت امیرالمؤمنین، على (ع).
12. تصدىِ خلافت اسلامى، در 21 رمضان سال 40 هجرى.
13. مکاتبات و ارسال پیام‏ها میان امام حسن (ع) و معاویه.
14. اعدام شدن دو جاسوس معاویه، در کوفه و بصره به فرمان امام حسن (ع).
15. اعلان جنگ معاویه علیه امام‏حسن(ع) و حرکت لشکریان شام به سوى کوفه.
16. اعلان آماده‏باش سپاهیان امام حسن (ع) و تهیه مقدمات جنگ در شهرها.
17. خیانت برخى از فرماندهان سپاه امام حسن (ع) و پیوستن به سپاه معاویه.
18. زخمى شدن امام حسن مجتبى (ع) در ساباط مدائن به دست

جراح بن سنان (یکى از منافقان فرقه خوارج).
19. افزایش توان نظامى و روحى سپاه معاویه و کاهش تدریجىِ سپاهیان امام‏حسن(ع).
20. پذیرش صلح تحمیلى با معاویه و واگذارى خلافت اسلامى به وى در

     جمادى الاوّل (یا ربیع الأول) سال 41 هجرى.
21. تعهد معاویه بر مفاد صلحنامه امام حسن (ع) و نقض آن، پس از

سیطره کامل بر شهرهاى اسلامى.
22. بازگشت امام حسن (ع) و خاندان امیرالمؤمنین(ع) از کوفه به مدینه مشرفه.
23. دسیسه معاویه در بیعت گرفتن از مردم براى ولایت عهدىِ فرزندش،

     یزید و واهمه او از امام حسن (ع).
24. تحریک و فریب جعده بنت اشعث کندى، همسر امام حسن (ع)،

توسط معاویه براى کشتن امام حسن (ع) به طور پنهانى.
25. مسمومیت امام حسن (ع) به دست همسرش، جعده بنت اشعث کندى

     و شهادت آن حضرت پس از چهل روز بیمارى، در 28 صفر سال پنجاه هجرى،

 در مدینه اتفاق افتاد.

فرزندان امام

کمترین عددی که درباره فرزندان حضرت نوشته‌اند 7 نفر

     و بیشترین عدد 23 نفر است. شیخ مفید ، فرزندان حضرت

     را 15 نفر می‌داند( هشت پسر و هفت دختر.(

از دختران حضرت 4 نفر و از پسرانش نیز 4 نفر صاحب

فرزند شده اند. البته دو تن از پسران، فرزند پسر نیاوردند و

     به همین جهت نسل تمامی سادات حسنی به آن دو پسر

     دیگر که فرزند پسر آورده اند زید و حسن مثنّی) منتهی

     می‌گردد. در سلسله سادات حسنی، دانشمندان،

سلاطین، محدّثان و انقلابیون متعددی وجود دارد.

                سخنان برگزیده از امام حسن علیه السلام

-          با همسایه ات به نیکی همسایگی کن تا مسلمان باشی .

-          خویشاوندکسی است که دوستی سبب خویشاوندی

 او است ، اگر چه نسبش دور باشد .

-          هرکه به حسن اختیار خدا برای او اعتماد کند آرزو نمی کند

-          که در حالتی جز آنچه خدا برایش اختیار کرده است ، باشد .

-          خردمند به کسی که از او نصیحت می خواهد ، خیانت کرده است ، باشد .

-          بر شما باد به تفکر ، که تفکر مایه حیات قلب شخص بصیر وکلید در حکمت است .

-          بی همت را مردانگی نباشد .

-          تمام کردن احسان از آغاز کردن آن بهتر است .

-          هیچ گروهی با هم مشورت نکردند ، مگر آن که

به راه پیشرفت خود رهنمون شدند .

-          نشانه برادری ، وفاداری در سختی وآسایش است .

-          هر کس احسان های خود را بر شمرد ، بخشندگی خود را تباه کرده است .

-          احسان آن است که تاخیری در پیش ومنتی در پس نداشته باشد .

-          هرگاه  شنیدی شخصی آبروی مردم را می ریزد ، بکوش تا تو را نشناسد .

 

احادیثی در رابطه با امام حسن علیه السلام

پیامبر اکرم (ص) : حسن از من است ومن از اویم ؛ هر که دوستش بدارد ،

خداوند دوستدار او است .

امام سجاد (ع) : امام حسن (ع) در همه حال خدای سبحان را یاد می کرد . 

امام باقر (ع) : امام حسن (ع) در عبادت و صدقه دادن سخت کوش بود .  

امام صادق (ع) :امام حسن (ع) در خلقت وسیرت وشرافت

 شبیه ترین مردم به رسول خدا بود .  

نوشته شده در شنبه 93 خرداد 24ساعت ساعت 5:24 عصر توسط مشتعلی| نظر بدهید