زمان: دوشنبه 21 ذی الحجه 60 هجری
«زهیر بن قین» که دارای عقیده عثمانی بود، در آن سال مراسم حج را بجای

 آورده و به کوفه باز می گشت. ناخوشایندترین چیز نزد او فرود آمدن در یک محل

 با حسین (علیه السلام) بود. هر دو در این منزلگاه به ناچار فرود آمدند. در حالی

که زهیر با همراهانش مشغول غذا خوردن بود، حضرت از طریق نماینده ای، "زهیر"

 را به خیمه اش دعوت کرد، اما  او تأملی کرد. همسرش به او گفت: «سبحان الله

پسر رسول خدا ترا می خواند و تو اجابت نمی کنی!»

زهیر با اکراه به سوی حضرت رفت. اما هنگام مراجعت از خیمه آن حضرت، آثار خوشحالی

 از چهره اش نمایان شد و به همراهان گفت: «من به حسین(علیه السلام) ملحق خواهم

 شد، هر کس میل دارد در یاری فرزند پیامبر شرکت کند، با ما بیاید و هر کس با ما نیست با

 او وداع می کنم.»  لذا همسرش نیز او را رها نکرد و تا واقعه عاشورا و شهادت زهیر،

همراه کاروان حسینی بود.

امام حسین(علیه السلام) بعد از شهادت زهیر فرمود:

ای زهیر! خدا تو را از لطف و رحمت خویش دور مدارد و قاتلان تو را همانند

 لعنت شدگان مسخ شده به بوزینه و خوک لعنت نماید .
 
 ثَعلَبیّه

زمان: سه شنبه 22 ذی الحجه 60 هجری

امام شبانه وارد این منزلگاه شد و خبر شهادت "مسلم بن عقیل" و هانی بن عروه

را به وی دادند.

پس از آن حضرت فرمودند: «اِنّا لِلّه وَ اِنّا اِلَیهِ راجِعون»؛ همه از خدائیم و به سوی او باز

می گردیم، پس از اینها زندگی سودی ندارد. آنگاه اشک به صورتش جاری شد و

همراهان نیز گریه کردند.

نوشته اند: امام حسین(علیه السلام) با یارانش اتمام حجت کرد. اما گروهی

که به طمع مال و مقام دنیا با امام آمده بودند، پس از این خبر، از حضرت جدا شدند.

سخن امام حسین(علیه السلام) با مردی از اهل کوفه در این منزلگاه:

به خدا سوگند که اگر تو را در مدینه ملاقات می کردم، اثر جبرئیل را در خانه

ما، و نزول او برای وحی به جدم را، به تو نشان می دادم. ای برادر! عموم

مردم دانش را از ما برگرفتند ...

زُباله

زمان: چهارشنبه 23 ذی الحجه 60 هجری

حضرت حسین(علیه السلام) در این منزلگاه چنین فرمودند: شیعیان کوفه ما را بی یار و

 یاور گذاشته اند. هر کس از شما بخواهد، می تواند بازگردد و از سوی ما حقی بر گردنش نیست .

امام حسین(علیه السلام) در جواب مردی که از آیه «یَومَ نَدعوا کُلَّ اُناسٍ بَأِمامِهِم» پرسیده بود، فرمود:

پیشوایی، مردم را به راه راست دعوت کرد و گروهی اجابت کردند، و پیشوایی، مردم را

 به گمراهی دعوت کرد و گروهی اجابت کردند. گروه اول در بهشت و گروه دوم در دوزخ خواهند بود.
 
 بَطنُ العَقَبه

زمان: جمعه 25 ذی الحجه 60 هجری

از سخنان امام حسین(علیه السلام) در این منزلگاه:

بنی امیه مرا رها نکنند تا جان مرا بگیرند. هرگاه چنین کنند، خدا بر آنان

 کسانی مسلط خواهد کرد که آنها را ذلیل و خوار خواهد ساخت . 
 

نوشته شده در دوشنبه 92 آبان 27ساعت ساعت 10:26 صبح توسط مشتعلی| نظر بدهید