1. زنده شدن انسان ها

 انسان در روز قیامت چگونه زنده مى شود؟
قرآن مجید در آیات زیادى، چگونگى زنده شدن انسان در روز قیامت را بیان کرده است که به برخى از آنها اشاره مى کنیم:
الف) در آیه 68 سوره زمر مى فرماید: (وَ نُفِخَ فِى الصُّورِ فَصَعِقَ مَنْ فِى السَّموتِ وَ مَنْ فِى الأَرْضِ إلاّ مَنْ شآءَ اللّهُ ثُمَّ نُفِخَ فِیه أُخْرَى فَإِذاهُمْ قِیامٌ یَنْظُرُونَ); و در «صور» دمیده مى شود، پس همه کسانى که در آسمان ها و زمینند مى میرند، مگر کسانى که خدا بخواهد، سپس بار دیگر در «صور» دمیده مى شود، ناگهان همگى به پا مى خیزند و در انتظار [حساب و جزا] هستند.
از این آیه و آیات دیگر استفاده مى شود که براى مردن و زنده شدن انسان ها، دوبار در «صور» (شیپور)، دمیده مى شود: یک بار در پایان دنیا که همه خلایق مى میرند و بار دیگر در آستانه رستاخیز که همه مردگان به نواختن آن زنده مى شوند.
ب) قرآن کریم مى فرماید: (کَما بَدَأَکُمْ تَعُودُونَ)^[22]  ; [بدانید] همان گونه که در آغاز شما را آفرید [بار دیگر در رستاخیز]باز مى گردید.
شخصى از پیامبراکرم(ص) پرسید: (مَنْ یُحیِى العِظمَ وَ هِى رَمیم)^[23]; چه کسى این استخوان ها را زنده مى کند در حالى که پوسیده است؟! خداى متعال به پیامبر فرمود: بگو: همان کسى آن را زنده مى کند که نخستین بار آن را آفرید و او به هر مخلوقى داناست; ... آیا کسى که آسمان ها و زمین را آفرید، نمى تواند همانند آنان[ انسان هاى خاک شده] را بیافریند؟! آرى[ مى تواند]، و او آفریدگار داناست^[24]; چنان که در آیه 27 سوره روم مى فرماید: (وَ هُوَ الَّذى یَبدَؤُا الْخَلْقَ ثُمَّ یُعیدُهُ وَ هُوَ أَهْوَنُ عَلَیهِ وَ لَهُ الْمَثَل الأَعْلى فى السَّمـوتِ وَ الأَرْضِ وَ هُوَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ);او کسى است که آفرینش را آغاز مى کند، سپس آن را باز مى گرداند و این کار براى او آسانتر مى باشد.
د) قرآن کریم مى فرماید: همان گونه که گیاهان از زمین هاى مرده، پس از نزول باران حیات بخش به حرکت در مى آیند، مردگان نیز در قیامت زنده مى شوند; چنان که در آیه 5 و 6 سوره حج مى فرماید: زمین را [در فصل زمستان]خشک و مرده مى بینى، امّا هنگامى که آب باران بر آن فرو مى فرستیم، به حرکت در مى آید و مى روید و از هر نوع گیاهان زیبا مى رویاند. این به خاطر آن است که [بدانید] خداوند حق است و اوست که مردگان را زنده مى کند و بر هر چیزى تواناست. و در آیه 19 سوره روم مى فرماید: (یُخْرِجُ الْحَىَّ مِنَ الْمَیّتِ وَ یْخْرِجُ المَیّتَ مِنَ الحَىِّ وَ یُحْیِى الأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها وَ کَذلِکَ تُخْرَجُونَ); او زنده را از مرده بیرون مى آورد و مرده را از زنده و زمین را پس از مردنش حیات مى بخشد و به همین گونه روز قیامت[ از گورها] بیرون آورده مى شوید. در آیه 9 از سوره فاطر نیز مى فرماید: خداوند کسى است که بادها را فرستاد تا ابرهایى را به حرکت در آورد; سپس ما این ابرها را به سوى زمین مرده اى راندیم و به وسیله آن، زمین را پس از مردنش زنده مى کنیم، رستاخیز نیز همین گونه است.
ج) خداوند متعال در قرآن مجید ـ چنان که قبلا گذشت ـ صحنه هاى واقعى از چگونگى زنده شدن مردگان را براى ما بیان کرده است; مانند: زنده شدن مرغ هاى چهارگانه براى حضرت ابراهیم(ع) و داستان «عزیر» پیامبر که در آیات 259 و 260 سوره بقره آمده است.^[25]
آیا بدن دنیوى همان بدن اخروى است؟
انسان با همین بدن دنیایى خویش در قیامت حاضر مى شود و پاداش و کیفر مى بیند. آیات و روایات فراوانى به این مطلب دلالت دارند; از جمله:
آیا انسان مى پندارد که استخوان هاى او را جمع نخواهیم کرد؟! آرى قادریم که [حتى خطوط و یا استخوان هاى ظریف سر]انگشتان او را موزون و مرتب کنیم.^[26]
و براى ما مثالى زد و آفرینش خود را فراموش کرد و گفت: چه کسى این استخوان ها را زنده مى کند، در حالى که پوسیده است. بگو: همان کسى آن را زنده مى کند که نخستین بار آفرید و او به هر مخلوقى آگاه است.^[27]
و هنگامى که خلایق از قبرها برانگیخته شوند.^[28]
و آیات دیگرى مانند: مؤمنون، 35، 36; واقعه، 47 ـ 50; اسراء، 98 و ...^[29]
مخفى نماند برخى معتقدند که بازگشت عین ذرات موجودات ضرورتى ندارد، چرا که شخصیت انسان به روح اوست و این روح به هر ماده اى تعلق بگیرد، مانند انسان است که در این صورت نیز انسان، عین بدن دنیایى محشور شده است.^[30]
آیا اعضاى خانواده اى که همه آنان از نظر اعتقادى، اخلاقى و عملى خوبند، در قیامت با هم محشور مى شوند؟
طبق آیات قرآن کریم اعضاى خانواده در صورت برخوردار بودن از عقاید الهى و کردار صالح در قیامت، کنار یک دیگر خواهند بود; براى نمونه قرآن مى فرماید:
(وَ الَّذِینَ ءَامَنُواْ وَ اتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّیَّتُهُم بِإِیمَـن أَلْحَقْنَا بِهِمْ ذُرِّیَّتَهُمْ وَ مَآ أَلَتْنَـهُم مِّنْ عَمَلِهِم مِّن شَىْء کُلُّ امْرِىِم بِمَا کَسَبَ رَهِینٌ)^[31]; و کسانى که ایمان آورده اند و فرزندانشان در ایمان از آنان پیروى کرده اند، آنها را به ایشان ملحق سازیم و چیزى از عملشان نکاهیم; هر انسانى در گرو کار و کردار خویش است.
(جَنَّـتُ عَدْن یَدْخُلُونَهَا وَ مَن صَلَحَ مِنْ ءَابَآئِهِمْ وَ أَزْوَ جِهِمْ وَ ذُرِّیَّـتِهِمْ وَالْمَلَـئِکَةُ یَدْخُلُونَ عَلَیْهِم مِّن کُلِّ بَاب * سَلَـمٌ عَلَیْکُم بِمَا صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّار)^[32]; باغ هاى جاویدان بهشت که وارد آن مى شوند و هم چنین پدران و همسران و فرزندان صالح آنها و فرشتگان از هر درى بر آنان وارد مى گردند و ... .
گرچه در آیه فوق تنها پدران و فرزندان و همسران ذکر شده اند، ولى در واقع همه بستگان در این جمع، حضور دارند

نوشته شده در پنج شنبه 92 تیر 27ساعت ساعت 7:57 عصر توسط مشتعلی| نظر بدهید