فرهنگی ،مذهبی
آیات و احادیث در مورد تولی و تبری(بحثی در مورد تولی و تبری) بسم الله الرحمن الرحیم در آیات و روایات از تولی و تبری سخن به میان آمده است،اما مهم این است که معنا و حد آنها را بدانیم. در تعریف تولی گفته اند که تولی یعنی دوست داشتن خدا و پیامبران الهی و امامان حق، و تبری ( برائت ) یعنی بیزاری و دوری جستن از دشمنان خدا و دشمنان پیامبران و امامان حق . اما قرآن کریم حقیقت تبری را دوری جستن و بیزاری از عقیده نادرست و عمل نادرست می شمارد. خداوند در آیه 41 از سوره «یونس»وَإِن کَذَّبُوکَ فَقُل لِّی عَمَلِی وَلَکُمْ عَمَلُکُمْ أَنتُمْ بَرِیئُونَ مِمَّا أَعْمَلُ وَأَنَاْ بَرِیءٌ مِّمَّا تَعْمَلُونَ . به پیامبر می فرماید :« اگر( مشرکان) تو را تکذیب کردند به آنها بگو : عمل من به من تعلق دارد و عمل شما نیز به شما تعلق دارد و شما از عمل من بیزارید و من از عمل شما بیزارم .»(فرمود بگو من از عمل شما بیزارم و نفرمود که بگو من از ذات انسانی شما بیزارم). همچنین خداوند در آیه 54 سوره « هود»إِن نَّقُولُ إِلاَّ اعْتَرَاکَ بَعْضُ آلِهَتِنَا بِسُوَءٍ قَالَ إِنِّی أُشْهِدُ اللّهِ وَاشْهَدُواْ أَنِّی بَرِیءٌ مِّمَّا تُشْرِکُونَ . می فرماید که حضرت هود (ع) به قومش گفت: خدا را شاهد می گیرم و شما نیز شاهد باشید که من از شرکی که شما می ورزید دور و از آن بیزارم ( و نفرمود من از ذات شما بیزارم). بنابراین با جمع بندی آیات می توان به این نتیجه رسید که آنچه هیچگاه تعطیل نمی شود و در هر شرایط ضرورت دارد برائت و بیزاری از عقیده و عمل نادرست است ،اما بیزاری از ذات افراد گمراه نادرست است چون : 1- هر لحظه امکان دارد که فرد گمراه برگردد و از عقیده و رفتار خود دست بردارد. خداوند در آیه 7 از سوره « ممتحنه »عَسَى اللَّهُ أَنْ یَجْعَلَ بَیْنَکُمْ وَبَیْنَ الَّذِینَ عَادَیْتُمْ مِنْهُمْ مَوَدَّةً وَاللَّهُ قَدِیرٌ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِیمٌ . به همین نکته اشاره می کند و می فرماید: « امید است که خدا بین شما و کسانی که با آنها دشمن هستید محبت برقرار کند ». 2- اگر پیامبر و فرد با ایمانی که ایمان راسخ دارد از ذات فرد بیزار باشد چگونه با این تنفر می تواند برای هدایت دعا کند و چگونه می تواند برای هدایت او دل بسوزاند و تلاش کند و به اصطلاح قرآن کریم همچون رسول اکرم (ص)در هدایت کافران و مشرکان حریص باشد. 3- از نظر قرآن شرک هم مراتب مختلفی دارد و اغلب مردم از نظر اعتقادات نادرست و عمل نادرست و خالص نبودن ایشان در مرتبه ای از شرک و کفر قرار دارند؛ و اگر ملاک این باشد که ما از خود مشرکان و کافران بیزار باشیم نه از عمل آنها، باید از اکثریت قریب به اتفاق مردم بیزار باشیم در حال چنین کاری صحیح نیست. 4- بیزار بودن از ذات کسی سبب می شود که انسان سخنان درست و خوبیهای او را نبیند و در قضاوت کردن بی انصافی کند.زیرا انسان صفات مختلف و عقاید مختلفی دارد و عقاید غلط و رفتار نادرست آنها نیز مراتب مختلفی دارد و نسبی است. 5- در احادیث معتبرآمده که انسان باید وظایف خود را در قبال افراد کافر و مشرک ادا کند مثلا اگر پدرو مادر مشرک و کافرند به انها نیکی کند و ... پس با بیزاری از آنها چگونه می تواند به آنها نیکی کند و ظایف خود را در قبال انها انجام دهد.
By Ashoora.ir & Night Skin